Pratt & Whitney PW2000
| Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Die Pratt & Whitney PW2000, ook bekend volgens die militêre aanwysing as F117 en aanvanklik na verwys as die JT10D, is 'n reeks hoë-omleidingturbowaaierenjins met 'n stukrag tussen 165 en 190 kN (37 000 tot 43 000 lbf). Hulle is spesiaal ontwerp vir die Boeing 757 en word gebou deur Pratt & Whitney. As 'n 757 kragbron, kompeteer hierdie enjins met die Rolls-Royce RB211.[2]
| PW2000 | |
|---|---|
 | |
| Tipe | Turbowaaier |
| Vervaardiger | Pratt & Whitney |
| Ontwerp deur | Pratt & Whitney |
| Nooiensvlug | Desember 1981[1] |
| Status | In gebruik |
| Hoofgebruiker | Boeing 757 Boeing C-17 Globemaster III Iljoesjin Il-96M |
Ontwerp en ontwikkeling
wysigPratt & Whitney het aan die JT10D begin werk in Oktober 1971 bedoel vir die McDonnell Douglas YC-15 in die Gevorderde Medium STOL transportprojek, asook die Boeing 767 (destyds met kodenaam 7X7). Die enjin het in Augustus 1974 die eerste keer gehardloop. In Desember 1980 het Pratt & Whitney die benamingstelsel vir sy enjins verander, en die JT10D het die PW2037 geword.
Die PW2000 is 'n dubbelspoel, aksiale lugvloei, ringvormige verbranding, hoë-omleidingturbowaaier met 'n dubbele-kanaalvollegesag digitale enjinbeheerstelsel (FADEC). Dit is in 1984 as die eerste burgerlike FADEC-beheerde vliegtuigenjin gesertifiseer.[3]
Die eerste PW2000 reeks enjin, die PW2037, het die Boeing 757-200 in diens van Delta Air Lines aangedryf. Dit was die bekendstellingskliënt vir die burgerlugvaartweergawe van die enjin.
Behalwe vir die 757, word die PW2000 reeks enjins ook gemonteer aan die C-17 Globemaster III militêre vragvliegtuig; die Amerikaanse Departement van Verdediging se aanwysing vir die enjin is F117,[4][5] met die spesifieke variant wat gebruik word op die C-17 die F117-PW-100.[6] Die kragbron se eerste vlug op die C-17 was in 1991.
Die PW2000 het ook die mislukte Iljoesjin Il-96M aangedryf; die enjin het die eerste keer gevlieg op die Il-96M in 1993.
Die jongste boustandaard, met die naam PW2043, is van stapel gestuur in 1994. Dit bied meer as 190 kN (43 000 vt-f) se stukrag. Die vorige geslagte van die enjin kan omgeskakel word na die PW2043-weergawe.
Aanwendings
wysig- Boeing 757
- Die Boeing C-32
- Die Boeing C-17 Globemaster III
- Iljoesjin Il-96M
Verwysings
wysig- ↑ "2037: Pratt & Whitney tests new turbofan". Flight International. 19 Desember 1981. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2017. Besoek op 23 Augustus 2017.
- ↑ http://www.pw.utc.com/Content/PW2000_Engine/pdf/B-1-5_commercial_pw2000.pdf.
- ↑ http://www.pw.utc.com/PW2000_Engine.
- ↑ http://www.flightglobal.com/news/articles/usaf-seeks-to-bypass-aircraft-engine-manufacturers-369201/.
- ↑ United States National Research Council (2007). Improving the Efficiency of Engines for Large Nonfighter Aircraft. Washington, D.C.: National Academies Press. p. 38. ISBN 978-0-309-17913-3.
- ↑ http://www.af.mil/information/factsheets/factsheet.asp?id=86.