Quincy Jones
Quincy Delight Jones Jr. (14 Maart 1933 – 3 November 2024) was 'n Amerikaanse platevervaardiger, dirigent, liedjieskrywer en TV-vervaardiger.[1] Sy loopbaan strek oor 72 jaar, en hy het 28 Grammys uit 80 benoemings gewen.[2] In 1992 het hy 'n Grammy-legendeprys gewen.
Quincy Jones | |
|---|---|
 Jones in Mei 2014. | |
| Gebore | Quincy Delight Jones Jr. 14 Maart 1933 |
| Sterf | 3 November 2024 (op 91) Los Angeles, Kalifornië, Verenigde State |
| Beroep | Page Sjabloon:Hlist/styles.css has no content.
|
| Jare aktief | 1951-2024 |
Jones het in die 1951's bekend geraak as a jazzverwerker en -dirigent voordat hy aan pop- en rolprentmusiek begin werk het. Hy het maklik tussen genres beweeg: Hy het in die vroeë 1960's popalbums vervaardig terwyl hy ook as verwerker en dirigent gewerk het aan verskeie samewerkings tussen die jazzkunstenaars Frank Sinatra en Count Basie.
In 1968 het Jones die eerste swart Amerikaner geword wat vir 'n Oscar benoem is vir beste oorspronklike liedjie vir "The Eyes of Love" uit die rolprent Banning. Hy is ook vir 'n Oscar vir beste oorspronklike musiek benoem vir die fliek In Cold Blood van 1967; hy was die eerste swart Amerikaner wat twee keer in dieselfde jaar benoem is.
Jones het drie van die suksesvolste albums van die popster Michael Jackson vervaardig: Off the Wall (1979), Thriller (1982) en Bad (1987). In 1985 was hy die vervaardiger en dirigent van die welsynliedjie "We Are the World", wat geld ingesamel het vir slagoffers van die hongersnood van 1983-1985 in Ethiopië.[3]
In 1971 het Jones die eerste swart Amerikaner geword wat die aanbieder van 'n Oscartoekenningsaand was. In 1995 was hy die eerste swart Amerikaner wat die Jean Hersholt- humanitêre prys by die Oscars gewen het. Hy en Willie D. Burton hou saam die rekord vir die swart Amerikaner wat die meeste vir Oscars benoem is, met sewe elk.
In 2013 is Jones in die Rock & Roll Hall of Fame opgeneem as die wenner, saam met Lou Adler, van die Ahmet Ertegun-prys.[4] Die tydskrif Time het hom aangewys as een van die invloedrykste jazzmusikante van die 20ste eeu.[1]
Verwysings
wysig- ↑ 1,0 1,1 "Quincy Jones". Besoek op 27 September 2014.
- ↑ Callaway, Sue (28 Januarie 2007). "Fortune test drives a Mercedes Maybach with Quincy Jones – 5 February 2007". CNN. Besoek op 18 Julie 2009.
- ↑ "Quincy Jones social activism". Biography.com. Besoek op 19 Mei 2016.
- ↑ Anderson, Kyle (11 Desember 2012). "Public Enemy, Rush, Heart, Donna Summer to be inducted into Rock and Roll Hall of Fame". Entertainment Weekly. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Desember 2012. Besoek op 13 Desember 2012.
Skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Quincy Jones.
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
