Rea (maan)
Rea (Grieks: Ῥέᾱ; ook Saturnus V) is die tweede grootste natuurlike satelliet van die planeet Saturnus. Die maan is op 23 Desember 1672 ontdek deur Giovanni Cassini.
 Rea, soos afgeneem deur die Cassini–Huygens-wenteltuig op 26 November 2005. | |||||||
| Ontdekking | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Ontdek deur | Giovanni Cassini | ||||||
| Datum | 23 Desember 1672 | ||||||
| Alternatiewe name | Saturnus V | ||||||
| Wentelbaaneienskappe [1] | |||||||
| Halwe lengteas | 527 108 km | ||||||
| Wentelperiode | 4,518 212 dae | ||||||
| Baanhelling | 0,345° (tot Saturnus se ewenaar) | ||||||
| Satelliet van | Saturnus | ||||||
Fisiese eienskappe |
|||||||
| Afmetings | 1532,4×1525,6×1524,4 km | ||||||
| Gem. radius | 763,8 ± 1,0 km | ||||||
| Oppervlakte | 7 337 000 km² | ||||||
| Massa | (2,306 518 ± 0,000 353)×1021 kg (~3,9×10-4 Aardes) | ||||||
| Gem. digtheid | 1,236 ± 0,005 g/cm³ | ||||||
| Oppervlak- aantrekkingskrag | 0,265 m/s² | ||||||
| Ontsnapping- snelheid | 0,635 km/s | ||||||
| Rotasieperiode | 4,518 212 dae (sinchronies) | ||||||
| Ashelling | geen | ||||||
| 0,949 ± 0,003 (geometries) | |||||||
| Oppervlak-temp. Kelvin |
| ||||||
| Skynmagnitude | 10[2] | ||||||
Rea is 'n ysliggaam met 'n digtheid van ongeveer 1240 kg/m3. Die lae digtheid is 'n aanwysing dat die maan se rotskern minder as 'n derde van die massa van die maan in beslag neem; die res bestaan uit bevrore water. Rea is soortgelyk aan Dione, maar daar is 'n verskil tussen die voorste en agterste halfrondes, wat waarskynlik beteken dat hulle 'n vergelykbare samestelling en geskiedenis het. Die temperatuur op Rea is -174 °C in die son en tussen -200 °C en -220 °C in die skaduwee.
Rea besit talle kraters en het helder merke op sy oppervlak. Die oppervlak kan op die basis van die digtheid van die kraters in twee geologiese gebiede verdeel word: die eerste gebied bevat kraters met 'n deursnit groter as 40 km en die tweede deel, wat in die pool- en ewenaargebiede voorkom, besit kraters met 'n deursnit wat kleiner as 40 km is. Dit dui daarop dat die oppervlak op 'n tyd opnuut gevorm is.
Die voorste halfronde het die meeste kraters en het 'n eenvormige helderheid. Net soos op Callisto het die kraters nie werklik reliëf nie, soos ook die geval op die maan en Mercurius is. Op die agterste halfrond is 'n netwerk van helder merke en strepe op 'n donker agtergrond. Daar word veronderstel dat hierdie stroke materiaal is wat deur ysvulkane versprei is, vroeg in die geskiedenis van Rea, toe die maan nog vloeibaar aan die binnekant was.
Die NASA het op 6 Maart 2008 verklap dat die Cassini-wenteltuig bewyse gevind het dat daar materiaal in 'n ring (of moontlik ringe) om Rea wentel - soortgelyk aan die ringe wat om Saturnus self wentel. Dit is die eerste keer dat 'n maan gevind is wat self ook moontlik 'n ring het. Bewyse vir die ring(e) se bestaan is vir die eerste keer deur Cassini in November 2005 waargeneem en wetenskaplikes het sedertdien ondersoeke gedoen wat gewys het dat Rea se swaartekragveld, saam met die maan se wenteling om Saturnus, wel die vorming van ringe sou toelaat, asook die langdurige instandhouding daarvan.
Verwysings
wysig- ↑ Natural Satellites Ephemeris Service Minor Planet Center
- ↑ Observatorio ARVAL (15 April 2007). "Classic Satellites of the Solar System". Observatorio ARVAL. Besoek op 17 Desember 2011.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Rea (maan).- Saturn's Moon Rhea Also May Have Rings Geargiveer 10 Maart 2008 op Wayback Machine, by NASA se Cassini-Huygens-werf
