Rooi universiteitsgebou

Die Rooi Universiteitsgebou (Oekraïens: Червоний корпус Київського університету; Chervonyi Korpus Kyivskoho Universytetu) is die hoof- en oudste vier-verdiepinggebou van Kijif-universiteit, Kijif, Oekraïne. Hierdie gebou is 'n bekende simbool van die Kijif-universiteit en die Oekraïense hoër onderwysstelsel.

Die Rooi universiteitgebou, hoofgebou van die Kijif-universiteit.

Geskiedenis

Rooi Universiteitgebou op die keersy van 100 griwnja banknoot.

Dit is van 1837–1843 gebou en is gebou in 'n laat Klassisistiese styl, deur argitek met Italiaanse oorsprong Vincent I. Beretti wat vir die Russiese Ryk gewerk het. Die gebou vorm 'n enorme figuur wat 'n binnehof omsluit, die lengte van die fasade is 145.68 meter. Die mure van die gebou is rooi geverf en die bokante en basisse van die pilare is swart geverf, wat ooreenstem met die kleure van die strepe op die Orde van St. Vladimir (gestig in 1782), aangesien die Kijif-universiteit vroeër die naam hiervan gedra het. Die leuse van die Orde, "Voordeel, eer en glorie" het die leuse van die Kijif-universiteit geword. Plaaslike toergidse verklaar soms dat tsaar Nicholas II beveel het dat die hele hoofgebou rooi geverf word in reaksie op studenteprotes teen oproepinstruksies tydens die Eerste Wêreldoorlog om studente te herinner aan bloed wat deur Oekraïense soldate verspil is. Hierdie gebou, wat bo-op 'n heuwel gebou is, het Kijif se argitektoniese uitleg in die 19de eeu aansienlik beïnvloed.

In die volksmond na verwys as die Rooi Korps, was die gebou baie naby die bombardeering van die breër kampus tydens die 2022 Russiese inval van die Oekraïne, 'n gebeurtenis waarvan ‘n video met ‘n slimfoon afgeneem is.

Inhuldiging

Die inwyding van die gebou het plaasgevind drie jaar na die stigting van die universiteit, op 31 Julie 1837.. In die oggend het Filaret , Metropolitaan van Kijif en Galisië, mis in die Sophia-katedraal met die deelname van studente, universiteitsdosente en staatsamptenare. Na die mis het die deelnemers in optog na die konstruksieterrein van die universiteitsgebou beweeg, terwyl hulle langs die huidige Volodymyrskastraat met ikone en baniere geloop het. Na die optog is 'n medalje gedateer die jaar wat die bou begin het, 'n koperplaat en drie platinum, goue en silwer munte in die fondamente van die gebou, geplaas. Die geleentheid het gelei tot die skepping van 'n gedenkmedalje gegraveer met die portret van die universiteit se stigter, tsaar Nicholas I, met die leuse "In jou lig sal ons die lig sien".

Afwerking

Alexandre Beretti, Vincent Beretti se seun, het ná sy pa se dood in 1842 toesig gehou oor die afrondingswerk aan die gebou.

Ligging

Die rooi gebou is in die hartjie van 'n kompleks van universiteitsgeboue geleë. Dit word omring deur twee biblioteke, die Universiteitsbiblioteek en die Vernadsky Nasionale Biblioteek van Oekraïne. Die Rektorshuis is aan die ander kant van Leo Tolstoystraat geleë.

In 1841 is die universiteit se botaniese tuin agter die rooi gebou gebou. Die oorspronklike ligging van die Kiëf-dieretuin was ook naby, voordat dit in 1913 verskuif is.

Beskrywing

• 
  Vergadersaal.
• 
  Binne-kolonnade.
• 
  Gang.
• 
  Rotunda.

Geleë te Volodymyrskastraat 60 in Kijif, is die gebou, gebou in die sogenaamde Russiese neoklassisistiese styl. Sy algemene vorm is dié van 'n groot vierkant wat 'n binnehof omring en aan alle kante toegemaak is. Die lengte van die fasade is 145,68 meters.

Die binnekant van die gebou huisves 'n groot binnehof. Ten tyde van die ontwerp het argitek Beretti nie geweet aan watter kant van die gebou Volodymyrskastraat ingerig sou word nie. Daarom het hy die universiteitsgebou uit beide die ooste (dit is die huidige fasade van die universiteit in Volodymyrskastraat) en van die weste (aan die kant van die huidige Botaniese Tuin) vertoonbaar gemaak. Die argitektuur van die westelike fasade, wat besonder ekspressief is, bied 'n merkbare kontras tussen die lang, plat mure en die agt kragtige vertikale kolomme van die Ioniese orde wat tot die volle hoogte van die gebou styg, langs vensters wat in nisse geplaas is. 'n Groot, massiewe portiek word bekroon deur 'n driehoekige fronton. Voor die hooffasade is Taras-Shevchenko Park.

Beretti het die wesfasade in 'n minder rigiede styl ontwerp, wat die plante in die botaniese tuin wat daarnaby is, weerspieël. Die samestelling van hierdie fasade is ontwerp rondom sentrale en laterale projeksies wat die aksiale struktuur van die gebou weerspieël. Die sentrale projeksie het 'n pilasterportiek met 'n fontein, en die laterale projeksies is halfsirkelvormige apsis versier met Doriese kolomme vir driekwart van hul hoogte.

Die universiteitsgebou het vier verdiepings. ’n Breë trap met sewe opritte, omring deur syhellings, lei na die agt-kolom portiek op die westelike fasade. In die plafonne van die gebou word verskeie gewelfde strukture gebruik, meestal gekruis en halfsirkelvormig. Metaal word wyd gebruik in die argitektuur van die gebou (gietysterkolomhoofletters, lanterns geïnstalleer voor die portiek op hoë voetstukke, traprelings, ens.).

Op die hooffasade het die universiteitsgebou drie verdiepings, waarvan die hoogste deur 'n groot vertrek vir openbare vergaderings (universiteitseremonies, proefskrifverdediging, ens.) beslaan word.

Tot in die 1920's het die halfsirkelvormige apsis die Katolieke Universiteitskerk (noordelike deel van die gebou) en die St. Vladimir Ortodokse Universiteitskerk (suidelike deel) gehuisves.

Die vierde verdieping van die rooi gebou het eens studentekoshuise (genoem "studenteselle") gehuisves, wat in 1858 verwyder is, asook kamers vir buitemuurse studies, 'n universiteitsbiblioteek, woonstelle en kantore vir onderwysers, en 'n universiteitsel vir studente. Die universiteitseetsaal was op die tweede verdieping geleë. Die eerste, tweede en derde verdieping het museums, kantore, argiewe, werknemerswoonstelle en 'n groot biblioteek gehuisves. Museums en biblioteke was slegs toeganklik vir besoekers van buite die universiteit met die toestemming van die onderskeie dekane en die rektor. Die biblioteek het boeke gehuisves uit die versamelings van die Kremenets Lyceum (34 370 volumes), Vilna Universiteit, die Vilna Akademie vir Geneeskunde en Chirurgie, die Vilna Rooms-Katolieke Akademie vir Teologie en die St. Petersburg Hermitage-biblioteek. Teen 1913 het die biblioteek sowat 300 000 volumes gehad, insluitend baie skaars boeke uit die sestiende en sewentiende eeue, ter waarde van etlike miljoene roebels in totaal..

Sien ook

• Oekraïense argitektuur