Siegmund von Hausegger
Siegmund von Hausegger (* 16 Augustus 1872 – † 10 Oktober 1948) was 'n Oostenrykse komponis en dirigent.
Siegmund von Hausegger | |
|---|---|
 Siegmund von Hausegger | |
| Agtergrondinligting | |
| Gebore | 16 Augustus 1872 |
| Sterf | 10 Oktober 1948 (op 76) |
| Genres | Klassiek |
| Beroep(e) | Komponis, dirigent |
Jong lewe wysig
Siegmund is in Graz gebore as die seun van Friedrich von Hausegger (1837-1899), 'n prokureur en skrywer oor musiek.[1] Ingevolge Siegmund se eie weergawe was Friedrich "een van die eerste persone in Oostenryk om die grootsheid van Richard Wagner te herken, en wat homself gedryf het om Wagner se musiek en sy idees te propageer".[2] Volgens een relaas, mag die jong von Hausegger dalk die voertuig van sy kritikus-vader se ideale gewees het.[3] Siegmund het aanvanklik musiek onder sy vader studeer, en 'n sterk en oorheersende Wagneriaanse skynsel kan in sy eie komposisie gevind word, welke misse, operas en simfoniese gedigte sowel as koorstukke en liedere ingesluit het.
Op die ouderdom van negentien het von Hausegger 'n mis vir koor en orkes gekomponeer, wat hy as "my eerste ernstige komposisie" beskryf het.[2] Dit was oorspronklik bedoel om uitgevoer te word by sy kollege, maar die werk was bo die vuurmaakplek van sy mede-studente. Sy vader het hom gehelp om 'n privaatvertoning voor 'n uitgenooide gehoor te reël. Hierdie geleentheid het von Hausegger se debuut as beide 'n dirigent en 'n komponis daargestel.[2]
Reputasie wysig
Daar is oor von Hausegger in beide Oostenryk en Duitsland in die eerste jare van die 20ste eeu gepraat as een van die volgende groot talente na Strauss en Mahler, maar ten spyte van verskeie aanvanklike suksesse voor die Eerste Wêreldoorlog, was sy musiek vergete toe sy volskaalse post-Wagneriaanse styl uit die mode geraak het.
In 1922 het die Duitse kritikus Adolf Weissmann geskryf:
Die simfoniese poësie van Siegmund von Hausegger is tot oorlopens toe vol van Wagner. Sy werk spruit voort uit 'n kragdadige wil om waarheid en eerlikheid te laat geskied, maar uitgediende teorie pootjie sy verbeelding.[4]
Loopbaan as dirigent wysig
Hausegger het orkeste in meeste Duitse en Oostenrykse stede gedirigeer, insluitende Graz; München, waar hy die dirigeerskap van die Kaim Simfonieorkes met Felix Weingartner gedeel het; Frankfurt (1904-6); Berlyn Blüthner Simfonieorkes, 1910–15; en Hamburg (1910-20). Na die Eerste Wêreldoorlog het hy gedien as dirigent van die Skotse Simfonieorkes in Glasgow en Edinburgh voordat hy teruggekeer het na München as dirigent van die München Filharmoniese Orkes en as president van die München Akademie van Musiek. In 1920 het hy Max von Schillings opgevolg as president van die Allgemeiner Deutscher Musikverein.
Hy was die eerste dirigent om Anton Bruckner se Simfonie No. 9 in sy oorspronklike vorm uit te voer. Die simfonie het postuum sy eerste opvoering beleef in 'n weergawe wat op aansienlike wyse gewysig is deur Ferdinand Löwe. Löwe het vernaderinge aangebring aan die harmonieë, dinamika en frasering in 'n poging om die simfonie meer aanvaarbaar vir die publiek te maak. Op 2 April 1932 het Hausegger 'n konsert aangebied waarin die simfonie twee keer deur die München Filharmoniese orkes uitgevoer is; eerste in Löwe se vorm en toe met gebruikmaking van Bruckner se oorspronklike outograaf. Vandag word die simfonie byna altyd uitgevoer in Bruckner se oorspronklik vorm. Hausegger het Robert Haas en Alfred Orel bygestaan in die voorbereiding van die weergawe van Simfonie gepubliseer as Volume 9 van Anton Bruckner: Sämtliche Werke en hy het ook in 1938 die eerste kommersiële opname van die simfonie saam met die München Filharmoniese Orkes vir HMV gemaak, met gebruikmaking van die weergawe. Hy het uitgetree in dieselfde jaar. Hy is in München oorlede.
Persoonlike lewe wysig
Hausegger was twee keer getroud: eers in 1902 aan Hertha Ritter, te wete die dogter van Franziska Wagner (die niggie van beide Richard Wagner en Alexander Ritter, die librettis van Richard Strauss se opera Feuersnot) en, na haar dood in 1913, aan Helene von Bronsart.
Werke (geselekteerde lys) wysig
- Helfrid, opera (1893)
- Zinnober, opera (1898)
- Dionysische Phantasie vir orkes (1898)
- Mis (1899)
- Barbarossa, simfoniese gedig (1900)
- Wieland der Schmied, simfoniese gedig (1904)
- Drei Hymnen an die Nacht, liedere siklus (1905)
- Natursymphonie vir groot orkes - finale koorgedeelte met woorde van Goethe se gedig Proömium (1911)
- Aufklänge, variasies vir orkes op 'n kinderliedjie (1919)
- Requiem
Verwysings wysig
- ↑ Friedrich von Hausegger se hoofwerk is Music as Expression [1885/87], vertaal deur Robert J. Crow, Universele Uitgawe, Wene – Londen – New York, NY 2018 (Studien zur Wertungsforschung 60), met 'n leersame voorwoord deur Andreas Dorschel (bls 7–11).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Green, Janet M (1908). W L Hubbard (red.). Musical biographies. Toledo, NY: Irving Squire. pp. 357–359. OCLC 2776127. Artikel oor "Hausegger, Siegmund".
- ↑ Soos geïmpliseer deur Eckhardt van den Hoogen, kantnotas tot Classic Produktion Osnabrück cpo 777 237-2.
- ↑ Adolf Weissmann, The Problems of Modern Music (Londen: JM Dent, 1925), bl. 77. Afrikaanse vertaling van Die Musik in der Weltkrise (Stuttgart: Deutsche Verlagsanstalt, 1922).
Eksterne skakels wysig
- Biography
- Article on Bruckner's Ninth symphony, including a description of the 1932 concert
- Musiek en media deur Siegmund von Hausegger op die International Music Score Library Project
- Don O'Connor (Januarie 2008). Siegmund von Hausegger, pan-German Symphonist. URL besoek op 20 Augustus 2010.