Solvabiliteit II
Solvabiliteit II is 'n riglyn van die Europese Unie wat versekeringsregulasies kodifiseer en harmoniseer. Die riglyn bestaan uit drie sogenoemde pilare wat beoog om 'n toesigraamwerk vir versekeraars te skep om te sorg dat versekeraars genoeg kapitaal hou en sodoende die risiko van insolvensie verminder. In hierdie opsig kan Solvabiliteit II as die versekeringsekwivalent van die bankbedryf se Basel II gesien word. Solvabiliteit II integreer 'n groot aantal bestaande versekeringsriglyne en tree op 1 Januarie 2016 in werking. Dit vervang die Solvabiliteit I-riglyn van 1973.
'n Wysigingsontwerp van die Solvabiliteit II-riglyn dateer uit 19 Januarie 2011 en hou onder andere verband met die vestiging op 1 Januarie 2011 van die Europese Versekering- en Bedryfspensioenegesag (European Insurance and Occupational Pensions Authority, EIOPA) en die inwerkingtreding van die Verdrag van Lissabon.
Die oorspronklike datums waarop Solvabiliteit II van krag sou word, was 31 Oktober 2012 en 1 November 2012, maar in afwagting van die afronding van die lopende wetgewingsonderhandelinge oor die Omnibus II-riglyn is hierdie datums na 30 Junie 2013 en 1 Januarie 2014 verskuif. Om aanhoudende regsonsekerheid te vermy en die juridiese kontinuïteit van die huidige solvabiliteitsvoorskrifte (Solvabiliteit I) te verseker totdat die volledige Solvabiliteit II-pakket uitgevaardig is, stel die Europese Kommissie op 2 Oktober 2013 voor dat die vasgestelde omsettingstermyn tot 31 Januarie 2015 verleng word en dat die finale riglyn op 1 Januarie 2016 van krag word.