Fluit: Verskil tussen weergawes

Die moderne fluit was ontwikkel deur Theobald Boehm wat daarmee geëksperimenteer het vanaf 1832 tot 1847 met die doel om dit ‘n groter toonvariasie te gee. Hy het uiteindelik ‘n paraboliese (bakvormige) kopstuk aan die lyf van die fluit met klep openinge wat voorheen vingeropeninge was, gemaakontwikkel. Na dit was ander klein verbeteringe aangebring. Die moderne fluit het gewoonlik ‘n reeks van middel C (C4) opwaarts vir omtrent 4 oktawe. Europese fluite is gewoonlik gemaak van hout; en van silwer in die Verenigde State van Amerika.

Die standaard westerse konsert fluit (my fluit) is in die C sleutel getoonset en het ‘n reeks van drie oktawe wat begin met middel C (moontlik kan dit ook ‘nmet een half toon laer weesbegin wanneer a B-voet aan die instrument geheg is.). Dit beteken dat die konsert fluit die hoogste algemene orkesinstrument is met die uitsondering van die piccolo wat ‘n oktaaf hoër is.

Ander groottes en variasies fluite en piccolo’s word ook gebruik van tyd tot tyd. ‘n Skaarser instrument van die moderne toonsetting stelstel is byvoorbeeld die G -sleutel/diskand fluit.

* Note kan los gespeel word deur die lugstroom met die tong geartikuleerte wordartikuleer, of net aaneen verbind word (''legato'').

* ‘n Vinnige vibrerendetrillende klank kan verkryproduseer word deurdeurdat die speler ‘n gggggggg-klank in die agterkant van jousy/haar keel te maak. Dit verg egter baieheelwat oefening en tegniek.

* Sommige fluitspelers vervang hul nikkel-silwer mondstuk met ‘n suiwer silwer of goue monstukke omdat dit die suiwerheid van die klank drasties kan verbeter.

* Houtfluite word algemeen van rooshout gemaak en word gekenmerk deur 'n heel ander timbre as die metaal fluit.

* ‘n Fluit word ingestem deur die pyp langer en korter te maak, 'n korter ispyp produseer hoër note; en 'n langer iseen laer.