1922-staking: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 26:
Na die instelling van streng maatreëls om koste te bespaar en winste vir die maatskappye en base te verhoog, wat reeds in Oktober [[1921]] begin het, het sake in Desember ontplof. Die Kamer van Mynwese het besluit om 2000 wit werkers af te dank en met baie goedkoper swart werkers te vervang. Vir die vakbonde was dit die laaste strooi.
 
Op 2 Januarie [[1922]] is by die steenkoolmyne met 'n staking begin. Nege dae tyd is aan die ander myners gegee om te besluit of hulle ook wil staak. Die stemming was oorweldigend ten gunste van ‘n staking omdat gevoel is dat die Kamer van Mynwese nie tot enige toegewings bereid was nie. Op 10 Januarie het alle arbeiders wat deel van die ''South African Industrial Federation'' was, waaronder ook die Mynwerkersunie, gestaak. Hul getal was 24 000 en die ekonomie van die Witwatersrand is lam gelê.
 
Die regering onder leiding van Smuts, wou dadelik ingryp indien die staking sou eskaleer.
Lyn 34:
Die stakers was woedend. Staker-kommando's is op die been gebring met die oog op beter organisasie van die staking en selfverdediging indien die weermag en polisie gewelddadig sou raak. Die politieke opposisie, die [[Nasionale Party]] onder [[J.B.M. Hertzog]], wat die politieke tuiste van die meeste van die Afrikanerwerkers was, en die [[Arbeidersparty]] onder Frederick Creswell, het hulle steun aan die stakers toegesê en die openbare mening in hul guns probeer swaai.
 
Die Smuts-regering het die mynwerkers gevra om terug te keer werk toe en het polisiebeskerming vir stakingverbrekers aangebied. Dit het natuurlik tot verdere konflik gelei en polisie, stakers en stakingsverbrekers het handgemeen geraak. Op 28 Februarie het stakers en polisie in [[Boksburg]] gebots tydens ’n optog deur die myners. Daarby het die polisie op die stakers gevuur en 3 mense gedoodsterf. Dit het die gemoedere hoog laat oploop. Ook in ander dorpe van die rand, soos [[Germiston]] en [[Benoni]], het gewelddadige konfrontasies plaasgevind.
 
Ten spyte van die oplaaiende konfrontasie het die vakbondfederasie SAIF vroeg in Maart ’n konferensie met die Kamer van Mynwese voorgestel om die spanning te probeer ontlont. Die voorstel is egter met minagting en op beledigende wyse deur die mynbase verwerp.