Koos de la Rey: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
+ Inligtingskas & Kategorie |
k using AWB |
||
Lyn 53:
Die Britte het op verskeie geleenthede tydens die oorlog vredesvoorstelle gemaak, vernaamlik in Maart [[1901]]. Dit is egter deur [[Louis Botha|Botha]] verwerp. Op [[Herbert Kitchener|Kitchener]] se versoek vergader De la Rey op [[11 Maart]] [[1902]] met hom [[Klerksdorp]] met die oog op vredesonderhandelinge. Die twee vyande het 'n vriendskapsband gevorm wat by De la Rey vertroue geskep het in die Britte se erns met die vredesvoorstelle. Diplomatieke pogings om 'n uitweg te vind het voortgeduur en het uiteindelik gelei tot 'n ooreenkoms om vredesamesprekinge by [[Vereeniging]] te hou. In die samesprekinge het De la Rey hom vir vrede beywer. Die [[Vrede van Vereeniging]] is op [[31 Mei]] [[1902]] geteken. Die Boere is belowe dat hulle eventueel selfregering sou bekom (In onderskeidelik [[1906]] en [[1907]] aan die [[Transvaal]] en [[Oranje Vrystaat]] toegeken) en is £3 000 000 in skade vergoeding toegeken. Die boere moes die soewereiniteit van Koning [[Edward VII]] erken.
Na die oorlog het De la Rey saam met [[Louis Botha]] en [[Christiaan de Wet]] na [[Europa]] gereis om vondse in te samel vir die verarmde Boere wie se plase in die verskroeide aarde beleid van die Britte vernietig is. Die Boeregeneraals se hoofoogmerk was om in [[Londen]] met die Britse regering samesprekinge te voer oor verhoging van die skadevergoeding. Hulle maak van die geleentheid gebruik om andere lande in Wes-Europa te besoek. In [[België|Vlaams-België]] word hulle met geweldige entoesiasme verwelkom. Hulle besoek [[Antwerpen]] (19-20 September 1902), [[Brussel]] (6-7 Oktober 1902) en [[Gent]] (8 Oktober 1902). Die grootste bydra word gemaak deur die saldo van die ''ambulancecomité'' (ambulanskomitee) van [[Pol de Mont]].
In [[1903]] het hy na [[Indië]] en [[Ceylon]] gereis om krygsgevangenes te ooreed om die ''oath of allegiance'' te onderneem en na [[Suid-Afrika]] terug te keer. Uiteindelik het hy met sy vrou, Jacoba, en oorlewende kinders na sy eie plaas terug gekeer. Jacoba de la Rey het vir die grootste gedeelte van die oorlog in die veld met haar kinders en 'n paar bediendes rond getrek. Die gebeur word beskryf in die boek ''Myne Omzwervingen en Beproevingen Gedurende den Oorlog'' (1903).
Lyn 63:
== Teenkanting teen Suid-Afrika se deelname in die Eerste Wêreldoorlog ==
Met die uitbreek van die [[Eerste Wêreldoorlog]] het 'n krisis ontstaan toe Louis Botha ingestem het om troepe te stuur om die [[Duitsland|Duitse]] kolonie in [[Namibië|Suidwes-Afrika]] in te val. Baie Boere was gekant daarteen om vir Brittanje te veg teen 'n land wat simpatiek gestaan het teeoor die boere se stryd teen Brittanje. De la Rey se leiding is versoek. In die parlement het hy hom ten gunste van neutraliteit uitgespreek en was hy geheel en al gekant teen oorlog behalwe as Suid-Afrika aangeval sou word. Hy is wel deur Botha en [[Jan Smuts|Smuts]] oortuig om nie enige aksies te onderneem wat tot opstand onder die Boere sou lei nie.
[[Siener van Rensburg]] het groot skares gelok met verslae oor sy visioene waarin hy die hele wêreld in oorlog sien verval het en wat sou gelei het tot die einde van die Britse Ryk. Op [[2 Augustus]] het hy vertel van 'n droom waarin hy gesien het hoe Generaal De la Rey tuis gekeer het, sonder hooftooisel in 'n perdekar versier met blomme, terwyl 'n swart wolk met die getal 15 daarop bloed neergestort. Die opgewonde Boere het dit gesien as 'n teken dat De la Rey triomfantlik sou wees, maar Van Rensburg self het geglo dat dit 'n doodsvoorbode was.
Lyn 100:
{{DEFAULTSORT:De la Rey, Koos}}
[[Kategorie:
[[Kategorie:Mense in die Eerste Vryheidsoorlog]]
[[Kategorie:Mense in die Tweede Vryheidsoorlog]]
| |||