Morele argument vir die bestaan van God: Verskil tussen weergawes

Die eerste nodige voorwaarde vir [[etiek]] om betekenis te hê, is gereg. As daar geen absolute gereg geskied nie, het etiek geen betekenis nie. Vir morele standaarde om te bestaan, moet regte optrede beloon word en verkeerde optrede gestraf word. Aangesien die reg nie foutloos in hierdie wêreld toegepas word nie, benodig etiek ʼn hiernamaals. Ten einde etiese standaarde te regverdig moet daar perfekte gereg geskied, teneindeten einde perfekte geregtigheid te bewerkstellig, benodig mens die volmaakte regter.

Gevolglik moet daar gevra word waaraan so ʼn regter moet voldoen? Die antwoord wat Kant gee is dat dié regter alwetende eienskappe moet aanneem. Die volmaakte regter kan nie gebonde wees aan subjektiwiteit of gebrek aan kennis nie. Dié regter moet al die feite ken, sodat die uitspraak foutloos is.

Hierdie is egter nog nie al die nodige vereistes vir die volmaakte regter nie, aangesien die beslissings moontlik nie tot uitvoering kan kom nie. Die regter moet dus volmaakte mag of vermoë hê ten einde die beslissings te vel. Almagtigheid is dus die finale eienskap wat benodig word. Om op te som glo Kant dat etiese standaarde alleen absolute betekenis dra as ‘n morele absolute bestaan. Vereistes waaraan ‘n morele absolute voldoen is in die bogenoemde bespreking reeds effektief geïllustreer.

Moraliteit, meen Kant (Broad, 1978:207), maak God ʼn praktiese noodsaaklikheid. Ons moet leef asof God werklik bestaan, en as God nie bestaan nie sal daar geen hoop vir beskawing of menslike gemeenskap wees nie.