Johannes Calvyn: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
k Uitgebrei |
||
Lyn 1:
[[Lêer:John_Calvin.jpg|thumb|Johannes Calvyn]]
'''Johannes Calvyn''' ([[Frans]]: ''Jean
Calvyn het oorspronklik 'n opleiding as humanistiese advokaat gevolg en omstreeks 1530 die bande met die [[Rooms-Katolieke Kerk]] gebreek. Nadat godsdienstige spanninge aanleiding tot gewelddadige optrede teen Protestante in Frankryk gegee het, het Calvyn na [[Basel]] in [[Switserland]] gevlug waar hy in 1536 die eerste uitgawe van sy ''Institutio Christianae Religionis'' ("Onderwysing in die Christelike Godsdiens") gepubliseer het - sy teologiese hoofwerk en een van die belangrikste geskrifte van die Reformasie.
Nog in dieselfde jaar is Calvyn deur die gereformeerde predikant Guillaume Farel aangestel om behulpsaam te wees met die hervorming van die Geneefse kerk. Die stadsraad van Genève het egter geweier om Calvyn en Farel se voorstelle te implementeer, en hulle is uit die stad verban. Calvyn is deur Martin Bucer, die Protestantse hervormer van [[Straatsburg]] en [[Elsas]], uitgenooi om homself in Straatsburg te vestig waar hy die predikant van 'n gemeente van Franse vlugtelinge geword het. Hy het voortgegaan om die hervormingsbeweging in Genève te ondersteun en is uiteindelik terug genooi om daar die taak van kerkleierskap uit te voer.
Ná sy terugkeer het Calvyn nuwe vorme van kerkbestuur en liturgie ingevoer, ongeag die weerstand van verskeie invloedryke families in Genève wat sy gesag probeer beteuel het. Gedurende hierdie tydperk het Michael Servetus, 'n Spanjaard wat vir sy ketterse beskouinge bekend gestaan het, in Genève aangekom. Servetus is deur Calvyn aangekla en deur die stadsraad tereggestel. Nadat steeds meer vlugtelinge, wat Calvyn se saak gesteun het, hulle in die stad gevestig het en 'n nuwe stadsraad verkies is, is Calvyn se teenstanders uit Genève verdryf. Gedurende sy laaste lewensjare het Calvyn die Protestantse Hervorming sowel in Genève asook dwarsoor Europa bevorder.
As onvermoeide polemiese en apologetiese skrywer het Calvyn baie kritiek uitgelok. Hy het 'n vriendelike briefwisseling met baie ander kerkhervormers onderhou en hul werk ondersteun, waaronder Philipp Melanchthon en Heinrich Bullinger. Naas sy ''Institutio'' het hy kommentare op die meeste boeke van die [[Bybel]] geskryf, asook teologiese verhandelinge en belydenisskrifte. Daarnaas het hy gereeld die hele week in Genève gepreek.
Ten opsigte van sy teologiese beskouinge is Calvyn deur die Augustynse tradisie beïnvloed, 'n stroming waarvolgens hy sy Uitverkiesingsleer en die absolute gesag van God by die redding van die menslike siel uit die dood en die ewige verdoemenis gepredik het. Sy geskrifte en preke het die basis gevorm vir die Protestantse Christelike stroming wat sy naam dra. Gereformeerde, Kongregasionele en Presbiteriaanse Kerke, wat Calvyn as die grondlegger van hul geloof beskou, het dwarsoor die wêreld uitgebrei.
==Sien ook==
| |||