Doebai (emiraat): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Voyageur (besprekings | bydraes)
Voyageur (besprekings | bydraes)
Lyn 32:
Visioenêre leierskap, die opbou van 'n moderne infrastruktuur, die skepping van 'n beleggingsvriendelike omgewing, 'n immigrasiebeleid wat die grootskaalse vestiging van kundige buitelanders en ander werkers bevorder het, belastingvryheid op persoonlike en ondernemingsinkomste en lae invoertariewe word as die wenresep vir Doebai se vinnige ontwikkeling aangevoer. Die emiraat het tot die middelpunt van handel vir 'n streek ontwikkel wat vanuit Egipte in oostelike Noord-Afrika tot die Indiese subkontinent en vanuit die [[Gemenebes van Onafhanklike State]] in die noorde tot [[Suid-Afrika]] aan die suidpunt van [[Afrika]] strek.
 
Ook op politieke gebied was die 20ste eeu 'n tydperk van voorspoed. Reeds vanaf die 1960's was die stigting van 'n federasie van emirate een van die kernpunte van die beleid van sjeik Zajed bin Soeltan Al Nahjan, die destydse heerser van Aboe Dhabi, en sjeik Rasjid bin Saïd Al Maktoem. Hul doelwit is in 1971 verwesenlik toe ses emirate - Doebai, Aboe Dhabi, Sharjah, Ajman, Umm Al Quwain en Fujaira saamgesluit het om die Verenigde Arabiese Emirate (VAE) te vorm. Een jaar later het Ras al -Khaima as sewende deelstaat by die federasie aangesluit.
 
Gedurende die regering van sjeik Zajed, die eerste president van die VAE, het die federasie tot een van die welvarendste nasies ter wêreld ontwikkel met 'n jaarlikse bruto binnelandse produk (BBP) van meer as VSA-$ 17 000 per capita. Doebai het in die 1980's en vroeë 1990's die strategiese besluit geneem om sy toerismebedryf stelselmatig uit te bou en een van die wêreld se voorste bestemmings vir gehaltetoerisme te word.