Wysiging soos op 16:52, 18 Junie 2014 wysig Voyageur (besprekings \| bydraes) 117 852 edits k →‎Afsterwe en ereburgerskap van Berlyn ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 13:45, 8 Augustus 2014 wysig maak ongedaan 86.80.101.157 (besprekings) →‎Emigrasie na die VSA Nuwer wysiging →
Lyn 55: Von Sternberg was die eerste regisseur wat Marlene se potensiaal as 'n eersterangse aktrise en wêreldster besef het. In Hollywood het hy moeite gedoen om haar in sy rolprente as 'n ''femme fatale'' uit te beeld. Hy het haar aangemoedig om gewig te verloor en haar noukeurig opgelei, terwyl sy gewillig was om hom te vertrou en sy voorstelle steeds te volg. Von Sternberg se bekwaamheid as 'n regisseur word in sy gebruik van ontwerp en kostuums en veral lig en skadu weerspieël, waardeur hy in sy films 'n optimale effek bereik het. Een van sy spesialiteite was die impak van lig, wat deur 'n sluier of gordyne skyn soos in ''Shanghai Express''. In [[1935]] het Marlene haar samewerking met Von Starnberg gestaak nadat hy beweer het hy haar sover gevat het as wat hy kon.<ref name="TCM"/> Die romantiese komedie ''Desire'' (1936) onder die regie van Ernst Lubitsch was 'n treffer wat haar status as die hoogsbetaalde aktrise in Hollywood bevestig het. ''The Garden of Allah'' (1936) was haar eerste ~~kleurflim~~kleurfilm. Die volgende paar films het egter nie by die loket sukses behaal nie en teen [[1938]] is sy saam met ander aktrises soos Joan Crawford, Bette Davis, Katharine Hepburn en Greta Garbo as "box office poison" beskou. Haar kontrak met Paramount is gekanselleer. Dietrich maak egter haar kritici stil met een van haar beste vertonings in ''Destry Rides Again'' (1939). In ''Destry Rides Again'' beweeg sy weg van 'n ontoeganklike godin na 'n bakleierige kroegvrou, wat gewaagde liedere met 'n rokerige stem sing. Van toe af is dit ook veral haar sang wat steeds meer gewild geraak het met liedjies soos ''Lili Marleen''. Sy kry 'n nuwe kontrak met Universal, maar films soos ''The Flame of New Orleans'' (1941) en ''Pittsburgh'' (1942) vaar nie juis goed nie. Dit blyk dat regisseurs nie in staat is om haar unieke aantrekking vas te vang nie en teen die einde van die [[Tweede Wêreldoorlog]] het sy oorweeg om uit die filmbedryf af te tree.<ref name="TCM"/> Vanweë haar internasionale sukses het die Duitse Nazi-bewind baie belang gestel in haar terugkeer na Duitsland. Die minister van volksvoorligting en propaganda, [[Joseph Goebbels]], het haar in [[1936]] groot bedrae en vrye keuse ten opsigte van draaiboeke en medewerkers belowe indien sy hoofrolle in Duitse rolprente sou speel. Marlene het die aanbod van die hand gewys. Sy het voortgegaan om hoofrolle in Amerikaanse rolprente te vertolk en met regisseurs soos Alfred Hitchcock, Ernst Lubitsch, Orson Welles en Billy Wilder saamgewerk. Films soos ''Foreign Affair'', ''Witness for the Prosecution'', ''Touch of Evil'', ''Judgment at Nuremberg'' en ''Stage Fright'' was baie suksesvol. In [[1937]] het sy aansoek gedoen om Amerikaanse burgerskap, wat op [[9 Junie]] [[1939]] aan haar toegeken is.<ref>[http://osiris22.pi-consult.de/view.php3?show=570725 Deutsche Kinemathek - MDCB]</ref>

Marlene Dietrich: Verskil tussen weergawes