Pous Pius X: Verskil tussen weergawes

Die eerste daad van Pius X<ref>Benigni, U. (1911). Pope Pius X. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Retrieved November 13, 2012 from New Advent: http://www.newadvent.org/cathen/12137a.htm</ref> was om die vetomag van staatshoofde af te skaf en te dreig dat enige kardinaal wat sy veto tot voordeel of in opdrag van ‘n wêreldlike mag sou uitbring, geëkskommunikeer sou word. Hy tree streng op teen die modernisme veral in Frankryk, Duitsland en die [[Verenigde Koninkryk]]. In [[1907]] publiseer hy die ensikliek “Pascendi Dominici Gregis” wat die kerk probeer suiwer van die moderniste. Die uitwerking daarvan was problematies. Pius se opvolger [[Pous Benedictus XV]] het die stryd later verswak en die modernisme het herleef onder latere pouse. Pius X bestry ook die fundamentalisme van die verligting, die liberalisme en die [[kommunisme]]. Hy was voorstander van vrywillige liefdadigheid onder leiding van die kerk, eerder as [[sosialisme]] deur die staat. Hy tree ook op teen korrupsie en simonie in die kerk.

Met sy pouslike brief “Tra le sollecitudini” van 1903 probeer hy die Gregoriaanse kerkmusiek te herstel. Een jaar later gee hy die Benediktynse klooster in Solsesmes opdrag om ‘n nuwe “Graduale” (gesangboek) op te stel waarin die Gregoriaanse musiek in al sy glorie herstel is.

Pius X is veral bekend weens die bevordering van die nagmaalgebruik in die [[Rooms-Katolieke Kerk]]. Hy het leeftydsgrens vir nagmaalgebruik van 12 of 14 tot 7 jaar verminder.

Die pous sterf ‘n paar weke naas die uitbreek van die [[Eerste Wêreldoorlog]].