Skandinawiese Korps: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 43:
Die swaar verliese onder die Skandinawiese helde tydens die [[Slag van Magersfontein]] het 'n skokgolf deur die Afrikanergemeenskap gestuur. Daar is besluit om die eenheid te ontbind en die oorblywende manskappe by 'n Boere Kommando in te sluit. Uggla het egter aanhou om vrywilligers te werf en op 20 Januarie 1900 het 20 nuwe vrywilligers by die eenheid aangesluit onder bevel van kapt. [[Jens Friis]], 'n Deen. Die besluit om die eenheid te ontbind is opsy gestel en die eenheid is geherorganiseer. Jens Friis is as Veldkornet aan die hoof van die eenheid geplaas en die Swede Helge Fägersköld en Magnus Lang is onderskeidelik as eerste en tweede luitenant aangestel.
 
Nadat die Britte vir 'n tyd lank by Magersfontein gestuit is het hulle in Februarie 1900 weer begin opruk. In plaas daarvan om die Magersfontein posisies aan te val het hulle egter probeer om dit omflank. Laat op 15 Februarie het Generaal Cronje begin om die posisie te ontwruim en Noord te beweeg. Die Skandinawiese Korps moes te voet marsjeer aangesien hulle perde op 'n plaas was wat deur die Britte ingeneem is. Drie vrywillegersvrywilligers is in die tydperk verloor.
 
Op 16 Februarie 06:00 het die Britse berede eenheid die klomp begin teister en moes hulle die aanvalle 'n paar keer afweer voor hulle Klippdrift 10 km wes van Paardeberg bereik het. In die nag van 17 Februarie het die eenheid verder marsjeer met [[Bloemfontein]] as eindbestemming. Teen dagbreek het hulp kamp opgeslaan by Wolwespruit. Die volgende dag is 'n aanval deur die britte afgeweer maar die Sweed Elof Blombergson en die Nederlander Jacob Woolf het omgekom. Die Finne Sersant Johan Viklund en vrywilliger Otto Backman sowel as die Deense vrywilliger Peter Krohn is gevangene geneem deur die Britte. 'n Ernstige terugslag is dat die wa met proviand en wapens deur kanonvuur getref is en uitgebrand het.