Hendrik VI van Engeland: Verskil tussen weergawes

Ontevrede adellikes wie se mag onder Hendrik se bewind gegroei het, in besonder die Grawe van [[Richard Neville, 16de Graaf van Warwick|Warwick]] en [[Richard Neville, 5de Graaf van Salisbury|Salisbury]]) het sake in hulle eie hande geneem deur die aanspraak van die [[Huis van York]] te ondersteun, eers tot die Regentskap, en daarna tot die troon self. Na 'n geweldadige stryd tussen die huise van [[Huis van Lancaster|Lancaster]] en [[Huis van York|York]] in wat as een van die Roseoorloë gesien word, is Hendrik afgeset en op [[4 Maart]] [[1461]] deur sy neef, Edward van York gevangene geneem. Edward van York het Koning [[Edward IV van Engeland]] geword. Teen hierdie tyd het Hendrik aan 'n erge periode van waansin gelei waar hy blykbaar gelag en gesing het tydens die tweede Slag van St. Alban. Dit het gelei tot sy vrylating. Edward was egter steeds instaatin staat om die troon te neem, maar kon nie vir Hendrik en sy vrou, wat daarin geslaag het om na [[Skotland]] te vlug, vang nie. Tydens die eerste periode van Edward IV se bewind het Lancasterse weerstand voortgeduur, hoofsaaklik onder die leierskap van Koningin Margareta en 'n paar adellikes wat steeds lojaal was aan haar in die noordelike graafskappe van Engeland en Wallis. Hendrik is in 1465 wel deur Koning Edward gevang en is daarna in die [[Tower of London]] aangehou.