Hendrik VII van Engeland: Verskil tussen weergawes

|opskrif15 =

|15 =

}}

'''Hendrik VII''' ([[28 Januarie]] [[1457]] – [[21 April]] [[1509]]) was van 22 Augustus 1485 tot met sy dood koning van [[Engeland]] en lord van [[Ierland]]. Hy was die eerste koning van die [[Huis van Tudor]].

 

Hendrik was die seun van [[Edmund Tudor, 1ste Graaf van Richmond]], die halfbroer van koning [[Hendrik VI van Engeland]], en [[lady Margaret Beaufort]], ’n afstammeling van koning [[Eduard III van Engeland|Eduard III]]. Van sy pa het hy die titel Graaf van Richmond geërf en van sy ma sy twyfelagtige aanspraak op die troon. Hy is in [[Pembroke]], [[Wallis]], gebore, maar het in [[Bretagne]], [[Frankryk]], in ballingskap grootgeword, waarheen hy gevlug het van die konings van die [[Huis van York]].

 

 

Hulle het die mag van York onder [[Richard III van Engeland|Richard III]] in 1485 verslaan in die [[Slag van Bosworth]]. Dit het die einde van die langdurige [[Oorlog van die Rose]] tussen die [[Huis van Lancaster]] en die [[Huis van York]] teweeggebring. Hendrik is toe as koning aangewys. Sy aanspraak op die troon was twyfelagtig en gebaseer op ’n geskiedenis van buite-egtelike kinders en onwettige opvolging, maar die parlement kon as koning kies wie hulle wou.

Ná die lang burgeroorlog was Hendrik se eerste taak om sy mag te vestig en ander onwettige aanspraakmakers op die troon te ontmoedig. Hy het dit deels bereik deur die mag van die adel te ondermyn en verdeel. Hy het ook getrou met [[Elizabeth van York]], die dogter en erfgenaam van koning [[Eduard IV van Engeland|Eduard IV]]. So het hy die huise van York en Tudor verenig en sy eie aanspraak versterk.

 

 

Hendrik het ’n verbond met [[Spanje]] gesluit deur die huwelik van sy seun [[Arthur, Prins van Wallis|Arthur Tudor]] met [[Catharina van Aragon]], met Skotland deur die huwelik van sy dogter Margaret met koning [[Jakobus IV van Skotland]] en met die Duitsland van keiser [[Maximiliaan I van die Heilige Romeinse Ryk|Maximiliaan I]].

 

In 1502 is Hendrik getref deur ’n dubbele slag wat hy nooit heeltemal te bowe sou kom nie: Eers is sy seun en erfgenaam, die pasgetroude Arthur, in ’n epidemie dood en enkele maande later sy vrou in haar kraambed. Aangesien hy wou voorkom dat die onderhandelinge wat gelei het tot die huwelik van sy seun met Catharina van Aragon skipbreuk ly, het hy ’n huwelik tussen Catharina en sy jonger seun [[Hendrik VIII van Engeland|Hendrik]] gereël.

 

 

Hendrik en Elizabeth het sewe kinders gehad:

 

== Verwysings ==

{{CommonsKategorie|Henry VII of England|Hendrik VII van Engeland}}

{{Verwysings}}

* Kendall, P.M., ''Richard III'', Cardinal (1973) (ISBN 0-351-17095-2)

* Weir, Alison, ''Henry VIII, King & Court'', Pimlico (2002) (ISBN 0-7126-6451-3)

* Williams, Neville, ''Henry VII'', Weidenfeld & Nicholson (1972)

 

{{Monarge van Engeland}}