Ordovisium-Siluur-uitwissing: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Opruim |
|||
Lyn 1:
{{Beeld-inligting-uitwissing}}
Die '''Ordovisium-Siluur-uitwissing''' was die tweede grootste uitwissingsvoorval in die [[Aarde]] se geskiedenis in terme van die persentasie [[Genus|biologiese genera]] wat [[Uitsterwing|uitgesterf]] het.<ref>History Channel's Mega Disasters program, ''"Gamma Ray Burst"'', 2007, rebroadcast: 2008-11-13.
In die tyd van die uitwissing was alle lewe tot die oseane en seë beperk.<ref name="ucr">{{cite web|url= http://math.ucr.edu/home/baez/extinction|title= extinction}}</ref> Meer as 60% van die [[ongewerwelde]]s in die see is uitgewis.<ref>{{cite web|url=http://www.nasa.gov/vision/universe/starsgalaxies/gammaray_extinction.html |title=NASA
Die uitwissing het tydens een van die grootste diversifikasies in die Aarde se geskiedenis plaasgevind. Dit vorm die grens tussen die [[Periode (geologie)|geologiese periodes]] [[Ordovisium]] en [[Siluur]]. Sowat 100 [[Familie (biologie)|biologiese families]] van seelewe is uitgewis, wat sowat 49%<ref>{{cite journal|author=Rohde & Muller|year=2005|title=Cycles in Fossil Diversity|journal=Nature|volume=434|pages=208–210|doi=10.1038/nature03339|issue=7030|pmid=15758998|last2=Muller|first2=RA|bibcode=2005Natur.434..208R}}</ref> van alle [[Genus|genera]] verteenwoordig.
== Moontlike oorsake ==
Die uitwissing word tans intens bestudeer. Die fases skyn ooreen te stem met die begin en einde van die grootste [[ystydperk]] van die huidige [[Eon (geologie)|geologiese eon]], die [[Fanerosoïkum]], wat die einde aandui van ’n langer afkoelingsperiode aan die einde van die Ordovisium, toe meer tipiese [[kweekhuis]]toestande geheers het.
Die uitwissing is voorafgegaan deur ’n daling in die [[Atmosfeer|atmosferiese]] [[koolstofdioksied]], wat die vlak van die seë beïnvloed het waar die meeste organismes voorgekom het. Terwyl Gondwana in die rigting van die [[Suidpool]] beweeg het, het ys bo-op gevorm. Wanneer ysvorming of yssmelting plaasvind, daal en styg die oseane onderskeidelik. Met die dalings is baie ekologiese nisse vernietig, en met die stygings is die nisse weer gevul met verkleinde stigterpopulasies waarvan talle families uitgewis is. Dan het die seevlak weer gedaal met die volgende ysvormingstydperk, wat biologiese diversiteit weer eens verklein het.
Die spesies wat oorleef het, was dié wat die veranderende toestande kon hanteer en die ekologiese nisse kon vul wat deur ander spesies se uitwissing gelaat is.
== Einde van die uitwissing ==
Die einde van die tweede fase het aangebreek toe smeltende ys aan die einde van die ystydperk die seevlak weer laat styg en stabiliseer het. Die heroplewing aan die begin van die Siluur het die bioversiteit vergroot binne die oorlewende genera.
== Verwysings ==
{{Verwysings|2}}
* Emiliani, Cesare. (1992). ''Planet Earth : Cosmology, Geology, & the Evolution of Life & the Environment''. Cambridge University Press. (Sagteband ISBN 0-521-40949-7)
== Eksterne skakels ==
* [http://www.bio.uu.nl/~palaeo/Paleobiologie/Maastricht_verniers.doc Jacques Veniers, "The end-Ordovician extinction event"]: uittreksel uit Hallam en Wignall, 1997.
{{CommonsKategorie-inlyn|Extinction}}
* [[Lêer:Crystal txt.png|15px]] Hierdie artikel is vertaal uit die [
[[Kategorie:Paleontologie]]
|