Charles Margrave Taylor: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
+ Inligtingskas & Commons |
No edit summary |
||
Lyn 32:
== Kort biografie ==
Taylor word groot in 'n tweetalige gesin met 'n [[Protestante]] [[Engels]]sprekende vader en 'n [[Rooms-Katolieke]] [[Frans]]sprekende moeder. In [[1952]] voltooi hy sy voorgraadse studies aan die McGill Universiteit met [[geskiedenis]]) as hoofvak. Hy sit sy na-graadse studie voort met 'n Rhodesbeurs aan die [[Universiteit van Oxford]] (filosofie, [[politiek]] en [[ekonomie]]). Hy verwerf sy DPhil in [[1961]] met as onderwerp kritiek op die behaviorisme/gedragsleer. Hy word aangestel aan die Oxford University as hoogleraar in die etiek en gaan later terug na die McGill Universiteit as hoogleraar in die filosofie. Taylor is Rooms-Katoliek en ontvang in [[2007]] die
Taylor het homself beskikbaar gesteld as kandidaat vir die sosiaal-demokratiese Nuwe Demokratiese Party (NDP) in Mount Royal tydens verkiesings in die 1960s. Die eerste was die federale verkiesing van [[1962]], waarin hy derde kom. In die verkiesing van [[1963]], kom hy tweede. Hy is egter veral bekend vir sy verlies teen die nuweling [[Pierre Trudeau]] in [[1965]]. Hierdie veltog kry nasionale aandag omdat hulle beide gesien word as intellektuele. Taylor se vierde en laatste poging om in die Kanadese laerhuis te kom was in [[1968]], 'n verkiesing waarin hy weer tweede kom.
Lyn 39:
Kenmerklik van 'n maatskaplikefilosoof lewer Taylor kritiek en stel ook moontlike oplossings voor vir aangelenthede wat volgens hom verkeerd gaan in die huidige saamelewing. Gereeld wys hy op die noue band tussen sy geskrifte en die konkrete problematiek waarmee die samelewing op daardie tydstip gekonforteer word. Taylor is nie soseer 'n sistematiese denker nie, maar reageer daarenteen op die konkrete problematiek wat op daardie stadium hom interesseer. So het sy werk oor multikulturalisme en nasionalisme 'n duidelyke veband met die problematiek van [[Quebec]].
Dit verklaar ook Taylor se poging om baie duidelik en jargonvry te skryf. Hy wil nie net enkele akademiese filosowe bereik nie
Hy kan as kommunitaris beskou word, 'n persoon wat bekommerd is oor die verval van die samelewing as gevolg van die verswakking van onderlinge [[kommunikasie]] en as gevolg van allerlei anti-sosiale vorme van individualisme. Hy het ook met baie van sy tydgenote en medefilosowe gesprekke gevoer oor hiedie problem waaronder Talal Asad, Arjun Appadurai, Robert Bellah, Paul Berman, William E. Connolly, Hubert Dreyfus, Jürgen Habermas, Alasdair MacIntyre, Martha Nussbaum, Quentin Skinner en Bernard Williams.
| |||