Charles Margrave Taylor: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) |
Sobaka (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 45:
Taylor behoort tot die hermeneutiese denkers. Vir Taylor beteken [[hermeneutiek]] die poging om die moderne ideaal van die "individu se wil”, te begryp vanuit die persepsie van die waarde wat die individu self daaraan gee en heg. Hy benadruk dat die moderne individualisme meer is as bloot 'n reaksie op die massamaatskaplike verwikelinge soos veral beweer word in die hedendaagse [[sosiologie]]. Die eientydse individualisme is veel meer as 'n refleks op uitwendige omstandighede van massaliteit en anonimiteit. Volgens Taylor voel die hedendaagse mens homself/haarself innerlik geroep om 'n individu te wees. Hy sien die "sigself wees" as 'n morele plig. Dit verwys na die waarde van egtheid wat sentraal staan in sy denke.
Hierdie hermeneutiese interpretasie het ook nog 'n tweede rol. Taylor stel homself teen die vereenselwiging van die geestes- en [[Natuurwetenskap|natuurwetenskappe]]. Hy verwys reeds daarna in sy eerste boek, ''The Explanation of Behaviour'' ([[1964]]). Die rede waarom daar 'n verskil tussen hierdie wetenskappe bestaan, kom voort uit die aard van die mens self: “die mens is
1. Mens doen dit veral vanweë die feit dat die natuurwetenskappe in die hedendaagse samelewing 'n sekere prestige en aansien geniet. Gevolglik wil die mens dus foutiewelik poog om die geesteswetenskappe dieselfde te maak ten einde dit suksesvol toe te pas.
2. Natuurwetenskappe word gereeld verbind met die idee van 'n absolute kontrole en manipulasie van die wêreld. Deur hierdie metode oor te dra na die geesteswetenskappe, hoop mense ook dat die politieke en sosiale aspekte op dieselfde wyse beheer kan word en terselfdetyd
3. 'n Bepaalde geesteswetenskap, die ekonomie, blyk in sekere mate te geslaag het om die metode oor te neem, dus kan dit ook na ander geesteswetenskappe oorgedra word. Taylor ontken egter dat hiedie uitsondering veralgemenend van aard is.
| |||