Klooster: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
8de eeu
Skakel
Lyn 11:
Protestantse kloosters in Duitsland was oorspronklik instellings vir ongetroude adellike vroue of ongetroude dogters van predikante. Die huidige vroueklooster Ebstorf staan oop vir alle Evangelies-Lutherse vroue. Die monnike van die klooster Loccum (tans in Rehburg-Loccum, 'n stad in die Duitse deelstaat [[Nedersakse]]) het tydens die [[Protestantse Hervorming|Reformasie]] die Lutherse geloofsbelydenis aangeneem sonder om hulle kloostergemeenskap te ontbind. Die klooster is tans 'n instelling wat vikarisse as Evangelies-Lutherse pastore oplei.<ref>''DreiStromLand. Ems – Weser – Elbe. Boekdeel 2''. Hamburg: edition nordwest im Europa Verlag 2005, bl. 327</ref>
 
Die kloosterlike leefwyse word in die [[Christendom]] ook monasties genoem – afgelei van die Latynse ''monachus'' ("monnik"). Die Griekse ''monasterion'' en die gelatiniseerde afleiding ''monasterium'' het in 'n aantal tale die wortel van leenwoorde geword wat "klooster" beteken: ''Monastery'' (Engels), ''monastère'' (Frans), ''monasterio'' (Spaans).
 
Die kloosters ([[abdy]]e) van monastiese ordes soos die Benediktyne of Cisterciënsers word deur abte ("geestelike vaders") of abdisse ("geestelike moeders") gelei. Hulle oefen die gesag oor die abdy uit en is slegs aan die plaaslike biskop of regstreeks aan die [[pous]] verantwoordelik. Vanaf die 10de eeu tot by die laat Middeleeue was abdye meestal [[feodalisme|feodale]] instellings wat oor landgoedere beskik en politieke, regterlike en ekonomiese gesag uitgeoefen het.<ref>Grabois, Aryeh: ''Enzyklopädie des Mittelalters''. Zürich: Edition Atlantis 1988, bl.17</ref>