Pous Innocentius XI: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Buitelandse sake: Skakel |
No edit summary |
||
Lyn 9:
|opvolger=[[Pous Alexander VIII|Alexander VIII]]
|geboortedatum=[[16 Mei]] [[1611]]
|geboorteplek= [[Como]], [[Italië]]
|sterftedatum=[[12 Augustus]] [[1689]]
|sterfteplek=[[Rome]], [[Italië]]
Lyn 17:
'''Innocentius XI''' was die 240ste [[pous]] van die [[Rooms-Katolieke Kerk]] van [[1676]] tot [[1689]]. Hy is veral bekend weens sy asketiese lewe, die stryd teen die Turke en sy struwelinge met die Franse koning [[Lodewyk XIV van Frankryk|Lodewyk XIV]].
== Biografie ==
'''Pous Innocentius XI'''<ref>Innocent XI Blessed. (2008). Encyclopædia Britannica. Deluxe Edition. Chicago: Encyclopædia Britannica.</ref> is gebore as '''Benedetto Odescalchi''' op [[16 Mei]] [[1611]] in [[Como]], [[Italië]]. Sy pa was Livio Odescalchi 'n edelman van Como en sy ma was Paola Castelli Giovannelli van Gandino. Sy pa is oorlede in 1626 en Benedetto het begin studeer in die geesteswetenskappe by die Jesuïte in Como en later in Genua. Die Odescalchi's was entrepreneurs. In 1619 begin Benedetto se broer saam met drie van sy ooms 'n bank wat gou uitgroei tot 'n belangrike finansier. In 1626 begin Benedetto ook vir die bank werk en doen besigheid met die vernaamste Europese stede soos [[Nuremberg]], [[Milaan]], Krakow en [[Rome]]. Iewers tussen 1632 en 1636 gaan Benedetto eers na Rome en dan na [[Napels]] waar hy publieke reg studeer. Op [[15 Mei]] [[1640]] word hy apostoliese protonotarius en later president van die Apostoliese Kamer. Op [[6 Maart]] [[1645]] stel [[Pous Innocentius X]] hom aan as kardinaal-diaken van Santi Cosma e Damiano. Die pous stuur hom as legaat na Ferrara. Op [[4 April]] [[1650]] word Odescalchi biskop van Novara en op [[21 April]] [[1659]] kardinaal-priester van San Onofrio. Hy word camerlengo van die kollege van kardinale op [[12 Januarie]] [[1660]]. Op [[21 September]] [[1676]] volg hy [[Pous Clemens X]] op en word gekroon op [[4 Oktober]] [[1676]] deur kardinaal Francesco Maidalchini. Hy regeer tot sy dood op [[12 Augustus]] [[1689]] en word opgevolg deur [[Pous Alexander VIII]].
Die naam ‘Innocentius’ beteken 'onskuldige'.
=== Kerklike loopbaan ===
* [[24 April]] [[1645]] – Kardinaal-diaken van Ss. Cosma e Damiano.
* [[22 Januarie]] [[1647]] – Prefek van die Opperste Tribunaal van die Apostoliese Signatura.
* [[4 April]] [[1650]] – Biskop van Novara.
* [[21 April]] [[1659]] – Kardinaal-priester van S. Onofrio.
* [[12 Januarie]] [[1660]]
* [[21 September]] [[1679]] – Pous van Rome.
== Pontifikaat ==
Odescalchi<ref>Ott, M. (1910). Pope Innocent XI. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek Desember 6, 2010 by: http://www.newadvent.org/cathen/08021a.htm</ref> was reeds 'n sterk pouslike kandidaat met die dood van [[Pous Clemens IX]] maar die Franse het hulle veto teen hom gebruik. Met die dood van [[Pous Clemens X]] wou die Franse weer so maak, maar die oortuiging van die ander kardinale en die volk van Rome het daartoe gelei dat die Franse kardinale teësinnig ingestem het dat Odescalchi pous word. Hy word op 12 September 1676 verkies en neem die naam '''Innocentius XI''' aan.
=== Hervorming van die administrasie van die Vatikaan ===
Onmiddellik na sy kroning begin Innocentius om die uitgawes van die kurie te besnoei. Hy het ook streng reëls teen nepotisme afgekondig. Hy het self spaarsamig gelewe en die kardinale aangespoor om sy voorbeeld te volg. Hy het die begrotingstekort van 170 000 scudi teruggebring na 'n klein oorskot. Hy het sowel die geestelikes as die leke opgeroep tot 'n hoë morele lewensstandaard. Op [[12 Februarie]] [[1679]] het hy die teaters in Rome gesluit omdat hulle sentrums van immoraliteit geword het. Op [[2 Maart]] [[1679]] veroordeel hy die 65 stellings van die Jesuïtiese kasuïste (wat reeds deur Pascal verwerp is), in die bul "Sanctissimus Dominus". Het het veral te velde getrek teen die "stricte mentalis" (heimlike voorbehoud) wat kullery sonder spesifieke leuens goedgekeur het.
Op [[20 November]] [[1687]] publiseer hy die bul "Coelestis Pastor" waarin die stellings van Miguel de Molinos as kettery en godslasterlik beskryf word.
=== Joodse sake ===
Innocentius was baie sensitief teenoor die Jode in die Kerklike Staat. In 1685 dwing hy [[Venesië]] om Joodse gevangenes van Francesco Morisini vry te laat. Hy het ook gedwonge doop ontmoedige hoewel hy nie praktyk heeltemal kon uitroei nie. Op [[30 Oktober]] [[1682]] het hy egter 'n edik uitgevaardig waarin die Jode van Rome verbied is om geld uit te leen. Dit sou sy eie familie-bank ten goede gekom. Die toepassing van die edik is twee keer uitgestel.
=== Buitelandse sake ===
Pous Innocentius was 'n entoesiastiese ondersteuner van die Heilige Liga. Op [[31 Maart]] [[1683]] slaag hy daarin om die Poolse koning Jan Sobieski en die [[Leopold I, Heilige Romeinse Keiser|Duitse keiser Leopold I]] in 'n verdedigingsverdrag saam te bind. Op [[12 September]] [[1683]] slaag hulle daarin om Wene te ontset van die Turke. Innocentius het [[Oostenryk]] en [[Hongarye]] se oorlog teen die Turke met miljoene scudi gesteun en geleef om die ontsetting van [[Belgrado]] op [[6 September]] [[1688]] te beleef.
Lyn 48:
In 1688 ontvang Innocentius 'n diplomatieke afvaardiging van Narai, die koning van [[Siam]]. Die afvaardiging onder leiding van Vader Guy Tachard en Ok-khun Chamnan begin diplomatieke betrekkinge met die Vatikaan en Frankryk.
=== Die Keulse kwessie ===
Die spanning tussen die pous en die Franse koning het verhoog weens Innocentius se hantering van die aanstelling van die aartsbiskop van [[Keulen]]. Die twee kandidate was kardinaal Wilhelm Egon van Fürstenburg wat toe biskop van [[Straatsburg]] was en Joseph Clemens von Wittelsbach, 'n broer van Max Emanuel, keurvors van [[Beiere]]. Eersgenoemde was in die sakkie van die Franse koning en sy aanstelling as aartsbiskop van Keulen (wat ook 'n keurvors was), sou Lodewyk die mag oor Noordwes Duitsland gegee het. Joseph Clemens was die keuse van die keiser Leopold I en die ander Europese vorste behalwe koning Jacobus II van [[Engeland]]. Tydens die verkiesing op [[19 Julie]] [[1688]] het nie een van die kandidate die vereiste aantal stemme gekry nie. Die pous moes die deurslag gee en hy het Joseph Clemens aangestel.
Koning Lodewyk XIV het teruggeslaan en besit geneem van die pouslike gebiede in [[Avignon]], die pouslike nuntius gevange geneem en na 'n konsilie geappelleer. Hy het probeer om die Franse kerk heeltemal uit die mag van Rome te neem. Die pous het vasgestaan. Na die val van [[James II van Engeland|Jakobus II van Engeland]] het die Franse mag gekwyn en kort na die dood van Innocentius is die saak besleg in die voordeel van die Kerk.
=== Willem III van Oranje ===
Pous Innocentius XI het Ferdinando d'Adda as nuntius na die hof van koning Jacobus II van Engeland gestuur. Dit was die eerste pouslike gesant na Engeland in meer as 100 jaar. Die pous het egter nie Jakobus se hardhandige herstel van die Katolieke Kerk in Engeland goedgekeur nie, veral omdat Jakobus die Franse koning Lodewyk XIV, 'n groot vyand van die pous, gesteun het. Die pous het ook nie Jakobus gehelp toe Willem III van Oranje hom uit die kussings gelig het nie. Daar is onlangs (2007) deur twee Italiaanse skrywers Rita Monaldi en Francesco Sorti in die boek Imprimatur beweer dat die pous se familie van bankiers Willem sou gefinansier het. Geen verdere bewyse daarvoor kon gevind word nie.
=== Dood en saligverklaring ===
Innocentius XI sterf op [[12 Augustus]] [[1689]] na 'n lang siekte. Sy liggaam is begrawe in 'n tombe in die Vatikaan saam met [[Pous Pius X]] en [[Pous Johannes XXIII]]. Sy monument in die Sint Pieterskerk is ontwerp en gebeeldhou deur Pierre-Ėtienne Monnot.
Die proses van saligverklaring is begin in 1714 deur [[Pous Benedictus XIV]] en verder gevoer deur [[Pous Clemens XI]] en [[Pous Clemens XII]]. Franse teenstand en beskuldigings van Jansenisme het gelei tot opskorting in 1744. In die 20ste eeu is dit hervat en op [[7 Oktober]] [[1956]] het [[Pous Pius XII]] Innocentius salig verklaar. Sy feesdag is [[12 Augustus]], sy sterfdag.
=== Saligverklarings ===
[[2 Julie]] [[1679]] – Turibius van Mogroveio
=== Die kollege van kardinale ===
Pous Innocentius het 43 nuwe kardinale aangestel in twee konsistories.
==== Die konsistorie van [[1 September]] [[1681]] ====
* Giambattista Spinola, senior, voormalige aartsbiskop van Genua.
* [[Antonio Pignatelli del Rastrello]], aartsbiskop-biskop van Lecce. (later [[Pous Innocentius XII]])
Lyn 85:
* Michelangelo Ricci, sekretaris van die S. C. van Aflate en relikwieë.
==== Die konsistorie van [[2 September]] [[1686]] ====
* Giacomo de Angelis, voormalige aartsbiskop van Urbino.
* Opizio Pallavicini, titulêr aartsbiskop van Efeso.
Lyn 114:
* Rinaldo d'Este.
=== Bulle, Ensiklieke en Dekrete ===
* [[2 Maart]] [[1679]]
* [[20 November]] [[1679]] – Sollicitudo pastoralis – Oor die religieuse ordes.
* [[20 November]] [[1687]] – Coelestis Pastor – teen die kettery van Miguel de Molinos.
== Verering ==
'''Pous Innocentius XI''' word as salige vereer in die Rooms-Katolieke Kerk. Sy feesdag is op [[12 Augustus]]. Hy is salig verklaar deur [[Pous Pius XII]] op [[7 Oktober]] [[1956]].
== Bibliografie ==
* Duff, Eamon (2001). ''Saints and Sinners: A History of the Popes'', Yale University Press. ISBN
* Maxwell-Stuart, P. G. (2002). ''Chronicle of the Popes: The Reign-by-Reign Record of the Papacy from St. Peter to the Present'', Thames & Hudson. ISBN
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
== Eksterne skakels ==
{{En-Wikisource info|Catholic Encyclopedia (1913)/Pope Innocent XI}}
* {{CE|http://www.newadvent.org/cathen/08021a.htm}}
Lyn 142:
{{Commons|Innocentius XI}}
== Nota ==
Saamgestel en vertaal uit die [[:nl:Paus Innocentius XI|Nederlandse]], [[:en:Pope Innocent XI|Engelse]], [[:de:Innozenz XI.|Duitse]] en [[:fr:Innocent XI|Franse]] wikipedia en aangevul uit ander bronne soos aangedui.
== Opvolging ==
{{s-start}}
{{s-bef|voor=[[Pous Clemens X|Clemens X]]}}
{{s-ttl|titel=Pous (Pontifex Maximus)|jare=
{{s-aft|na=[[Pous Alexander VIII|Alexander VIII]]}}
|}
Lyn 154:
{{pouse}}
{{teenpouse}}
Basis URL:
[[Kategorie:Pouse|Innocentius XI]]
| |||