Elektriese weerstand en konduktansie: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes)
No edit summary
Jcwf (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 19:
 
In die geval van 'n nie-lineêre [[elektriese geleier|geleier]], kan hierdie verhouding verander soos die potensiaalverskil of stroom verander; die omgekeerde helling van 'n koord tot 'n [[I-V-kurwe]] word soms na verwys as 'n "koordale weerstand" of "statiese weerstand".<ref>{{cite book | title = Engineering System Dynamics | author = Forbes T. Brown | publisher = CRC Press | year = 2006 | isbn = 978-0-8493-9648-9 | page = 43 | url = http://books.google.com/books?id=UzqX4j9VZWcC&pg=PA43&dq=%22chordal+resistance%22&as_brr=3&ei=Z0x0Se2yNZHGlQSpjMyvDg }}</ref><ref>{{cite book | title = Electromagnetic Compatibility Handbook | author = Kenneth L. Kaiser | publisher = CRC Press | year = 2004 | isbn = 978-0-8493-2087-3 | page = 13–52 | url = http://books.google.com/books?id=nZzOAsroBIEC&pg=PT1031&dq=%22static+resistance%22+%22dynamic+resistance%22+nonlinear&lr=&as_brr=3&ei=Kk50Ser1MJeOkAS9wNTwDg#PPT1031,M1 }}</ref>
 
==Spesifieke weerstand==
Die elektriese weerstand is die eienskap van 'n ''voorwerp'', wat afhang van die grootte van die objek en die materiaal waaruit dit bestaan. Die materiaal-spesifieke deel hiervan kan bepaal word deur die weerstand van 'n draad van 'n lengte <math>l</math> en 'n deursnee <math>A</math> te meet. Die ''spesifieke weestand'' of ''resistiwiteit'' is gedefinieer as:
:<math>\varrho = \frac {R.A}{l}</math>
 
===Kontakweerstand===
Indien twee kontakte op 'n voorwerp aangebring word en 'n elektriese potensiaal V aangelê word, sal 'n stroom gaan vloei:
 
:<math>I= \frac{V}{R_{tot}} </math>
 
Die stroom kan gemeet word en indien die spanning V bekend is, kan <math>R_{tot} </math> bepaal word. Die weerstand bestaan nogtans uit drie bydraes:
 
:<math>R_tot = R_{drade} + R_{kontakte} + R_{voorwerp}</math>
 
Die drade se weerstand is gewoonlik klein maar goeie kontakte is nie altyd eenvoudig om te maak nie. Om hierdie probleem op te los word dikwels 'n metode gebruik, wat die [[Geleidingsvermoë#Van_der_Pauw-metode|Van_der_Pauw-metode]] heet en vier kontakte pleks van twee aanwend.
 
===Temperatuurkoëffisiënt==
Die waarde van die spesifieke weerstand hang grootliks van die materiaal af. Goeie geleiers soos die metale silwer of koper het gewoonlik 'n uiters lae weerstand wat toeneem met die temperatuur omdat die atome in die metaalrooster meer sal beweeg en die elektrone daardeur gehinder word. Halfgeleiers soos silikon of germanium het groter weerstand wat afneem met die temperatuur omdat meer draers beskikbaar word. Die draers kan nogtans baie beweeglik wees. Isolatore soos kwarts het 'n uiters groot spesifieke weerstand omdat hulle baie min draers het wat ook baie min beweeglik is.
 
{|class="wikitable"
|-
!Materiaal!!Spesifieke weerstand [Ωm]!!Temperatuurkoëffisiënt [Ωm/K]
|-
|Silwer||<math>1,59 10^{-8}</math>||0,0038
|-
|Yster||<math>9,71 10^{-8}</math>||0,075
|-
|Koolstof (grafiet)||<math>3-60 10^{-5}</math>||-0,0005
|-
|Germanium||<math>1-500 10^{-3}</math>||-0,05
|-
|Kwarts||<math>7,5 10^{+17}</math>||
|}
 
 
 
 
 
== Bronne ==