Tegnologiese singulariteit: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) No edit summary |
|||
Lyn 133:
Voorstanders van 'Vriendelike kunsmatige intelligensie' sien ook in dat die singulariteit wel 'n groot gevaar vir die mensdom sou kon inhou, en juis om hierdie rede steun hulle pogings om die singulariteit veiliger te maak deur KI te skep wat welwillend teenoor die mens sal wees. Hierdie idee is ook vervat in die 'drie wette van die robotika' van [[Isaac Asimov]], wat daarop afgestem is om 'n kunsmatige intelligente robot te verhinder en terselfdetyd nie mense kwaad aan te doen nie. Dit ten spyte daarvan dat in baie storielyne van Asimov se verhale fokus op die mislukking van sy wette. 'n Instituut in die [[VSA]] wat hulself besig hou met die veiliger maak van 'n moontlike KI is die Machine Intelligence Research Institute (MIRI) gestig deur singulariteitsondersteuner Elieser Yudkowski en gesteun deur onder andere Ray Kursweil.
==Massale werkloosheid==
Die oorspronklike Luddiete veg teen die [[masjien]]e van die eerste [[Industriële Revolusie]] ([[Engeland]] vanaf [[1750]]) uit vrees dat [[werk]] sou afneem en sommige teenstanders van die singulariteit beweer dat dieselfde gaan gebeur. Alhoewel die vrees van die Luddiete nie gerealiseerd het nie, weens die groei van werkgeleenthede na die industriële revolusie (landbouwerkers vind nuwe werk as fabrieksarbeiders, technici, kantoorwerkers en bediendes), was daar tog inderdaad 'n vermindering van bepaalde vorme van werk soos byvoorbeeld, 'n dramatiese vermindering in werkgeleenthede vir kinders en ouder mense wat moreel gesien 'n goeie uitkoms was. Die stelling van onder andere Henry Haslitt is dat ook enkel gewenste wergeleenthede in ag geneem sou moet word by die voorkom van werkloosheid van die massa. 'n Post-singulariteitsgemeenskap sal veel ryker wees as 'n pre-singulariteitsgemeenskap (danksy die verbeterde manipulasie van materie en energie om aan die menslike behoeftes te voldoen) waarby genoeg oorbly om die werkloses te onderhou. 'n Moontlike scenario vir die singulariteit is 'n verhoging van die per kapita inkomste en 'n verlaging van die werkgeleenthede waarby iedereen sonder werk 'n soort [[basisinkomste]] gewaarborg word. Maar voor die inwerkingstelling van 'n basisinkomste moet daar wel genoeg voorsiening daarvoor gemaak wees deur onder andere die maghebbers en deur die finansiële elite en groot bedrywe wêreldwyd. Hiervoor is die tekens nie juis gunstig op die oomblik nie omdat die neo-liberalisme nog hoogty vier in die politieke en ekonomiese denke waarvolgens soveel moontlik aan die [[vrye mark]] oorgelaat word. Diegene wat nie kan byhou nie, soos siekes, gestremdes, werkloses en bejaardes, word daarby gou aan hul eie lot oorgelaat. So ontstaan daar geleidelik 'n verdeling in die samelewing: 'n steeds ryker wordende elite en 'n groeiende, steeds meer verarmde onderklas.
==Verwysings==
| |||