Rhodos: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Lyn 94:
In 164 v.C. het Rhodos 'n verdrag geteken met [[Antieke Rome|Rome]]. Dit het 'n sentrum vir geleerdheid geword vir vername Romeinse adelfamilies, en is veral hoog aangeslaan vir die redenaarsdosente, byvoorbeeld [[Hermagoras]] en die onbekende outeur van ''[[Rhetorica ad Herennium]]''. Aanvanklik was die staat 'n belangrike vennoot van Rome wat verskillende voordele geniet het, maar dié is later verloor in die omwentelinge van die Romeinse politiek. [[Gaius Cassius Longinus|Cassius]] het die eiland uiteindelik ingeval en die stad geplunder.
 
In die eerste eeu n.C. het Keiser [[Tiberius]] 'n kort wyle as banneling op Rhodos deurgebring. [[Paulus van Tarsus|Paulus]] het die [[Christendom|Christengeloof]] na die bevolking van die eiland gebring.<ref>Sien [[Handelinge van die Apostels|Handelinge]] 21.</ref> Rhodos het 'n hoogtepunt bereik in die 3de eeu n.C.. In 395, het die lang [[Bisantynse Ryk|Bisantynse]]-periode aangebreek vir Rhodos, waarna die oostelike helfde van die Romeinse ryk geleidelik meer Grieks geword het.
 
Rhodos is beset deur die [[Moslem]]magte van [[Muawijah I]] in 672. Om en by 1090 is dit weer beset deur Moslemmagte van die [[Seljoek dinastie|Seljoekturke]], kort na die [[Slag van Manzikert]].<ref>Brownworth, Lars (2009) ''Lost to the West: The Forgotten Byzantine Empire That Rescued Western Civilization'', Crown Publishers, ISBN 978-0-307-40795-5: ". . . die Moslems het Efese in 1090 verower en hul vandaar gewend na die Griekse eilande. Chios, Rhodos en Lesbos het in kort opeenvolging geval." p. 233.</ref> Rhodos is verower deur die [[Bisantynse Ryk|Bisantynse]] Keiser [[Alexios I Komnenos]] tydens die [[Eerste Kruistog|eerste kruistog]].