Carl von Ghega: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k →Lewe |
k →Lewe |
||
Lyn 7:
Von Ghega het sy ingenieursloopbaan met pad- en waterprojekte in Venetië begin. So was hy betrokke by die bou van die ''Strada d'Alemagna'', 'n pad wat Treviso met [[Cortina d'Ampezzo]] verbind het. Reeds in 1833 het hy sy eerste vakboek gepubliseer. In die tydperk tussen 1836 en 1840 was hy bouprojekleier vir 'n deel van die Keiser-Ferdinand-Noordspoorlyn tussen Lundenburg (tans Břeclav) en Brünn (Brno). In dié tyd, tussen 1836 en 1837, het von Ghega daarnaas die spoorwegwese in [[Engeland]] en ander Europese lande noukeurig bestudeer.
In 1842 is von Ghega as hoofbeplanner vir die toekomstige suidelike staatsspoorweg benoem. Nog in dieselfde jaar het hy in opdrag van die Oostenrykse keiser na die [[Verenigde State]] vertrek om daar spoorwegprojekte in bergagtige terreine te bestudeer. Die kennis, wat hy tydens sy reis verwerf het, het hy nie net ingebring by die beplanning en die bou van die ''Semmeringbahn'' nie, maar ook in twee publikasies wat, soos die meeste van sy werke, naas [[Duits]] gelyktydig ook in [[Italiaans]] en [[Frans]] vrygestel is.
Nadat hy sy werk by die Oostenrykse Staatsspoorweë hervat het, het hy die opdrag gekry om die spoorlyn in suidelike rigting, vanaf Gloggnitz na Mürzzuschlag en verder na [[Graz]] en [[Triëst]], te beplan. 'n Sodanige spoorlyn, wat oor die Semmering-bergpas sou loop, is deur baie van sy tydgenote as 'n tegniese uitdaging of selfs as onmoontlik geag. Von Ghega se plan, wat in 1844 voorgestel is, het voorsiening gemaak vir die gebruik van gewone [[stoomlokomotief|stoomlokomotiewe]] met adhesie-aandrywing, maar sonder tandrad of kabel. Nog voordat sy planne goedgekeur is, het von Ghega begin om lokomotiewe te ontwerp wat vir terrein met steil hellings geskik sou wees.
| |||