Gratianus: Verskil tussen weergawes

In [[367]] stel keiser [[Valentinianus I]] sy agjarigeagtjarige seuntjie '''Gratianus''' aan die soldate voor as sy mede-Augustus om 'n erflike dinastie te vestig. <ref name="Hebble">The Emperor and the Army in the Later Roman Empire, AD 235–395, {{Outeur|Mark Hebblewhite}}, Routledge, 2016, ISBN 13170342951-317-03429-5, ISBN 9781317034292978-1-317-03429-2</ref>

Ná [[Valens]] se nederlaag en dood teen die Gote in die slag van Adrianopel stel Gratianus in 379 vir Theodosius aan as sy mede-keiser in die ooste.<ref name="Kenny">Monarchs, {{Outeur|Peter Francis Kenny}}, Xlibris Corporation, 2016, ISBN 15144437591-5144-4375-9, ISBN 9781514443750978-1-5144-4375-0</ref>

Gratianus verwaarloos die noordelike provinsies en bly liewer in die komfortabele stad Mediolanum.<ref name="Hebble" />

In 383 usurpeer [[Magnus Maximus]] die keiserlike troon nadat Gratianus vir 'n groep [[Alane|Alaanse]] drosters 'n feesmaal bereid het, terwyl sy eie troepe niks gekry het nie. Gratianus se Galliese troepe bly aanvanklik trou, maar na effens met Maximus s'n gebaklei te het, loop hulle oor.<ref name="Hebble" />

Gratianus probeer om oor die Alpe te vlug maar in Lugdunum word hy deur Andragathius op 25 Augustus 383 vermoor.<ref name="Kenny" />

== Verwysings ==