Gratianus: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes) No edit summary |
Jcwf (besprekings | bydraes) No edit summary |
||
Lyn 8:
Ná [[Valens]] se nederlaag en dood teen die Gote in die slag van Adrianopel stel Gratianus in 379 vir Theodosius aan as sy mede-keiser in die ooste.<ref name="Kenny">Monarchs, {{Outeur|Peter Francis Kenny}}, Xlibris Corporation, 2016, ISBN 1-5144-4375-9, ISBN 978-1-5144-4375-0</ref>
Gratianus verwaarloos die noordelike provinsies en bly liewer in die komfortabele stad Mediolanum.<ref name="Hebble" /> In Mediolanum onderhou Gratianus sterk kontakte met die Christelike intellektuele soos biskop [[Ambrosius]] wat 'n bekende kerkvader is.<ref name="Fik"/> Gratianus was 'n vrome christen, in 379 stel hy alle [[kettery]] buite die wet en doen afstand van die titel ''pontifex maximus'' (opperpriester) wat die keisers voor hom altyd gevoer het.<ref>The Church of the Fathers {{Outeur|John Henry Newman}} Gracewing Publishing, 1840, ISBN 0852444478, ISBN 9780852444474</ref>
Hy moet in 383 optree teen die Alamanni wat Gallia binnegeval het. Hy trek oor die Brennerpas en na Gallia maar die veldtog eindig in 'n ramp.<ref name="Fik"/> In dié jaar usurpeer [[Magnus Maximus]] die keiserlike troon nadat Gratianus vir 'n groep [[Alane|Alaanse]] drosters 'n feesmaal bereid het, terwyl sy eie troepe niks gekry het nie. Gratianus se Galliese troepe bly aanvanklik trou, maar na effens met Maximus s'n gebaklei te het, loop hulle oor.<ref name="Hebble" />
| |||