C. Louis Leipoldt: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
→Lewe en werk: Skakels |
→Lewe en werk: Skakel |
||
Lyn 61:
Met die uitbreek van die [[Eerste Wêreldoorlog]] in Augustus 1914 word Leipoldt met die rang van kaptein na die Suid-Afrikaanse Leër gesekondeer en hy word in Oktober 1914 aangestel as generaal [[Louis Botha]] se persoonlike arts tydens die veldtog in Duitswes-Afrika. Vir sy rol in hierdie veldtog ontvang Leipoldt in 1918 eervolle vermelding in ’n dokument geteken deur sir [[Winston Churchill]] in sy hoedanigheid as Staatsekretaris van Oorlog.
In Junie 1915 kan Leipoldt weer sy werk as mediese skoolinspekteur hervat en hy bedien ook in 1916 vir Natal en die Kaapprovinsie van advies wanneer hulle ook wil begin met ’n skool mediese diens. Sy omvattende publikasie in 1916 oor “''Skoolgesondheid''” (geskoei op “''The school nurse''” maar met Suid-Afrikaanse voorbeelde en gevalle) is dan ook die eerste handleiding oor hierdie onderwerp in Afrikaans. In die tweede helfte van 1919 word hy vir ses maande as skooldokter na die Kaapse Onderwysdepartement gesekondeer en hy lê eindelik sy betrekking as skooldokter in die Transvaal af aan die einde van 1922. In [[Pretoria-Wes|Pretoria]] bly Leipoldt aanvanklik by sy suster Issa en haar man, die Engelse predikant Robert Pattison. Hierdie reëling eindig in Oktober 1918, wanneer Leipoldt nie langer Issa se moeilike temperament en haar kinders se onbeheerste gedrag kan hanteer nie en hy vir ’n ruk in die Pretoria Club bly. Volgens oorlewering bly hy hierna ’n ruk saam met [[Eugène Marais]], maar hierdie saamwonery, as dit plaasgevind het, moes binne ’n kort rukkie in ’n botsing geëindig het. Hierna is die verhouding tussen hierdie twee digters stram. In November 1919 betaal Leipoldt sy studieskuld aan dr. Bolus finaal af en koop hy vir hom ’n huis in Meirsstraat 125, Sunnyside, waar sy neef Ewald Esselen en sy gesin die huis met hom deel.
Van Januarie 1923 is hy as assistent-redakteur verbonde aan ''De Volkstem'' in Pretoria, ’n koerant wat onder die redakteurskap van F.V. Engelenburg die Suid-Afrikaanse Party van generaal Smuts goedgesind was. Kort na sy toetrede begin Leipoldt met sy gereelde rubriek “''Diwagasies van oom Gert''”, waar hy die woord “diwagasies” omskryf as “afdwalings” of “’n rondlopery met woorde”. Kenmerkend van die rubriek is Leipoldt se eerlike en reguit styl, waarmee hy verskeie instansies en persoonlikhede aanvat. Met onderbreking in 1925 hou hy hierdie rubriek vol tot 1931. In September 1924 bedank Engelenburg as redakteur van ''De Volkstem'' en Gustav Preller word dan aangewys as die nuwe redakteur. Die verhouding tussen hom en Leipoldt is nooit goed nie en op 10 Februarie 1925 laat weet Preller vir Leipoldt dat sy dienste by die koerant nie verder nodig is nie.
| |||