Vilnius: Verskil tussen weergawes

Tydens die begin van die [[Tweede Wêreldoorlog]] was Vilnius aan voortgesette Duitse lugaanvalle blootgestel. Ondanks die politieke en militêre druk, wat van Duitse kant af op die Litause regering uitgeoefen is, het die land nie die Duitse voorstel gevolg om aan die militêre aanval op Pole deel te neem. Volgens die geheime Molotof-Ribbentrop-ooreenkoms tussen die Duitse Ryk en die Sowjetunie is Oos-Pole deur die [[Rooi Leër]] beset. Die Sowjet-troepe het ook 'n oorwinning in die Slag van Vilnius behaal en die stad ná slegs een dag se gevegte op 19 September 1939 ingeneem en geplunder.

 

 

Nadat politieke gesprekke in Moskou gevoer is, het die stad en sy omgewing volgens die Sowjet-Litause Verdrag oor Wedersydse Bystand onder Litause administrasie gekom. In ruil hiervoor het Litaue tot Sowjet-eise ingegee om militêre basisse van die Rooi Leër in strategies belangrike dele van die land te vestig. Dit was duidelik dat die [[Russe]] van plan was om hul troepe ook sonder toestemming deur die Litause owerhede in die land te stasioneer. En alhoewel die Sowjet-bewindhebbers die hele Vilnius-streek as integrale deel van die Republiek van Litaue erken het terwyl dit nog onder Poolse bewind was, is uiteindelik net 'n vyfde van die gebied aan Litaue teruggegee. Op 28 Oktober het Litause owerhede hulle in die stad gevestig, en die regeringsetel is geleidelik vanuit Kaunas na Vilnius verskuif.