Drama: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
Sobaka (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 14:
Westerse drama se oorsprong lê in [[Klassieke Griekeland]].<ref>{{Harv|Brown|1998|p=441}}, {{Harv|Cartledge|1997|p=3–5}}, {{Harv|Goldhill |1997|p=54}}, en {{Harv|Ley|2007|p=206}}. Taxidou, [http://books.google.com/books?id=9SNShKme-vsC&pg=PA104 p. 104] noem dat "most scholars now call 'Greek' tragedy 'Athenian' tragedy, which is historically correct" {{Harv|Taxidou|2004|p= [http://books.google.com/books?id=9SNShKme-vsC&pg=PA104 p. 104]}}. Brown skryf dat [[teater in Ou Griekeland|Ou Griekse drama]] "was essentially the creation of [[Klassieke Athene|classical Athens]]: all the dramatists who were later regarded as classics were active at Athens in the 5th and 4th centuries BCE (the time of the [[Atheense demokrasie|Athenian democracy]]), and all the surviving plays date from this period" {{Harv|Brown|1998|p=441}}. "The dominant culture of [[Klassieke Athene|Athens in the fifth century]]", Goldhill skryf, "can be said to have invented [[Teater|theatre]]" {{Harv|Goldhill |1997|p=54}}.</ref> Die [[Teater in Ou Griekeland|teaterkultuur]] van die Atheense [[Polis (stad)|stad-staat]] het drie genres in drama opgelewer: [[tragedie]], [[komedie]] en die saterspel. Hul oorsprong is duister, hoewel dit teen die vyfde eeu v.C. geïnstitusionaliseer is in wedstryde wat gehou is as deel van feesvieringe vir die god [[Dionysos]].{{sfn|Brockett|Hildy|2003|p=13–15}} {{sfn |Banham|1998|p=441–447}} Historici is bekend met die name van heelwat Ou Griekse dramaturge, onder andere Thespis, wat die krediet kry vir die skep van akteurs ("''hipokriete''") wat praat (eerder as sing) en ’n karakter (eerder as homself) vertolk, in wisselwerking met die koor en die se leier ("''coryphaeus''"), tradisioneel deel van die opvoering van nie-dramatiese poësie (ditirambes, [[liriek]] en [[epiek]]).<ref>{{Harv|Banham |1998|p=441–444}}.</ref>
Slegs ’n klein gedeelte van die werke van vyf dramatici het egter tot vandag oorleef: ons het ’n klein aantal volledige tekste deur die tragici [[Aeschylus]], [[Sophokles]] en [[Euripides]], en die komedieskrywers [[Aristofanes]] en, vanaf die laat 4de eeu, Menander.<ref>Die teorie dat ''[[Prometheus geboei]]'' nie deur [[Aeschylus]] geskryf is nie sal die getal neem na ses dramatici wie se werke oorleef het.</ref> Aeschylus se geskiedkundige tragedie '' [[Die Perse]] '' is die oudste oorlewende drama, alhoewel toe dit eerste prys gewen het by die Stads-Dionysia in 472 v.C., was hy alreeds 25 jaar lank aan die skryf.{{sfn|Banham |1998|p=8}} {{sfn|Brockett|Hildy|2003|p=15–16}} Die kompetisie ("''agon''") vir tragedies kon so ver terug as vroeg 534 v.C. begin het; amptelike dokumente ("''didaskaliai''") kom vanaf 501 v.C. te voorskyn, met die saterspel se bekendstelling.{{sfn|Brockett|Hildy|2003|p=13, 15}} {{sfn|Banham |1998|p=442}} Daar is van tragedieskrywers vereis om ’n tetralogie van toneelstukke te lewer (hoewel die individuele werke nie noodwendig aan mekaar gekoppel is deur storie of tema nie), wat gewoonlik uit drie tragedies bestaan het en een saterspel (hoewel uitsonderings gemaak is, soos Euripides se ''Alkestis'' in 438 v.C.). Komedie is amptelik met ’n prys erken in die kompetisie vanaf 487 tot 486 v.C.
Vyf komedieskrywers het aan die Groot Dionysia deelgeneem (hoewel dit tydens die [[Peloponnesiese oorlog]] tot drie verminder kon gewees het), elk met ’n enkele komedie.{{sfn|Brockett|Hildy|2003|p=18}} {{sfn|Banham |1998|p=444–445}} Attiese komedie word tradisioneel verdeel tussen "ou komedie" (5de eeu v.C.), "middelkomedie" (4de eeu v.C.) en "nuwe komedie" (laat 4de eeu tot 2de eeu v.C.).{{sfn|Banham |1998|p=444–445}}
| |||