Pokke-epidemies: Verskil tussen weergawes

*1713: Die eerste voorkoms van pokke in die land was op 18 April 1713 by die slawelosie toe weens nalatigheid die bemanning van die retoervloot aan wal toegelaat is. Op een van die skepe het meer as die helfte van die matrose aan pokke gely. Die gevolg was ‘n verwoestende epidemie. Alle huise is met die dood getref en daar was sekere dae twaalf begrafnisse. Kaapstad het soms tot stilstand gekom. Ongeveer die helfte van die [[VOC]] se slawe en ‘n kwart van die blanke bevolking het gesterf. Die Khoikhoi was nie net baie vatbaar vir pokke weens die afwesigheid van ‘n natuurlike immuniteit by hulle, maar ook weens hul lae vlakke van ontwikkeling en dat hulle geen kennis gehad het van ‘n inheemse medisyn teen pokke nie. Alle [[Strandlopers (antropologie)|Strandlopers]] is met hierdie epidemie uitgewis en teen 1726 was daar geen Khoikhoi-krale binne 300km van die Kaapstad oor nie. Na die ramp het boonop twee droogtejare en sewe met ‘n ernstige veesiekte gevolg. Dus het verskeie stamme verbrokkel en ander was so uitgedun dat hulle nie meer weerstand teen hul tradisonele vyande kon bied nie. Onder andere het die bekende Hessequa as stam ophou bestaan. Weens hul afgesonderde leefplekke in die voetheuwels van die berge het die Boesmans hierdie epidemie blybaar vrygespring.

*1755: Die retoervloot van [[Sri Lanka]] het besmette klere aan die Kapenaars verkoop. Dus sterf 2 000 mense binne 6 maande aan die Kaap. Slawe wat die vroeëre epidemie oorleef het, was nou immuun en het nou die siekes help versorg. Die Khoikhoi-gemeenskappe het weer swaar gely. Hul sosio-kulturele stelsel het in duie gestort. Veral in [[Swellendam]] was daar baie slagoffers en die siekte het tot by die [[Tembu]] in die [[Transkei]] versprei.

*1881: In hierdie jaar was daar so ‘n hewige uitbraak dat die parlement van die [[Kaapkolonie]] inenting teen pokke verpligtend gemaak het. Die Maleiers het met hierdie epidemie baie gely, omdat hulle om godsdienstige redes inenting teengestaan het.