Chadaloh I (Alaholfinger): Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Jcwf (besprekings | bydraes)
No edit summary
Jcwf (besprekings | bydraes)
No edit summary
Lyn 1:
'''Chadaloh I.''' (ook ''Kadaloch'', ''Kadolach'', ''Cadolah'', ''Cadolach'', ''Chadolah'', ''Chadalhoh'', ''Chadolt'', verlatynste ''Cadalaus'') († [[31 Oktober]] [[819]]) was die oudste seun van Perahthold II en sy vrou Gersinda. Perahthold (ook Peratolt, Perttolt, Berthold) was die graaf van Baar, en stam uit die geslag van die [[Alaholfinger]]. HyDie hetBaar sywas pa'n opgevolg as graafgraafskap in die Baarhuidige (of dele daarvan)[[Baden-Württemberg]], voordat hy deur die Keiser Lodewyk die Vrome eers na [[DalmasiëDuitsland]] verplaas is en toe as die markgraaf van Friaul aangestel is. Sy seun Berthold III was van 820, graaf in die Baar. 'n Ander seun van hom was Chadaloh II.
{{Gaan taal na}}
 
'''Chadaloh I.''' (ook ''Kadaloch'', ''Kadolach'', ''Cadolah'', ''Cadolach'', ''Chadolah'', ''Chadalhoh'', ''Chadolt'', verlatynste ''Cadalaus'') († [[31 Oktober]] [[819]]) was die oudste seun van Perahthold II en sy vrou Gersinda. Perahthold (ook Peratolt, Perttolt, Berthold) was die graaf van Baar, en stam uit die geslag van die [[Alaholfinger]]. Hy het sy pa opgevolg as graaf in die Baar (of dele daarvan), voordat hy deur die Keiser Lodewyk die Vrome eers na [[Dalmasië]] verplaas is en toe as die markgraaf van Friaul aangestel is. Sy seun Berthold III was van 820, graaf in die Baar. 'n Ander seun van hom was Chadaloh II.
Chadaloh het sy pa Perahthold II opgevolg as graaf in die Baar (of dele daarvan), voordat hy deur die Keiser Lodewyk die Vrome eers na [[Dalmasië]] verplaas is en toe as die markgraaf van Friaul aangestel is. Sy seun Berthold III was van 820, graaf in die Baar. 'n Ander seun van hom was Chadaloh II.
 
Chadaloh I. het saam met sy broer Wago op 23 Oktober 805 in Zell by Riedlingen landgoedere in die oostelike Baar aan die [[klooster]] van [[St. Gallen]] geskenk. Die twee broers het egter 'n reg van Vruggebruik behou, hoewel hulle daar jaarliks voor betaal het. Vir die geval dat beide sonder erfgename sou sterf, sou die eiendom aan die klooster val. <ref>Ludwig Ohngemach</ref><ref>Stiftsarchiv St. Gallen, Urkunde St. Gallen I. 151; ediert in: Wartmann: ''Urkundenbuch der Abtei Sanct Gallen''.</ref>