Baskitaar: Verskil tussen weergawes

Baskitare is meestal elektries, maar akoestiese baskitare word ook gemaak. Die klank van 'n akoestiese baskitaar klink meer soos die van 'n pizzikato-bespeelde [[kontrabas]].

 

Die eerste elektriese baskitaar word in [[1936]] deur Audiovox Manufacturing Company van [[Seattle]], [[VSA]] gebou, maar was nie baie suksesvol nie. In [[1951]] bou Fender die Fender Precision Bass. Dit was die eerste van 'n reeks elektriese baskitare wat hulle geproduseer het. Die ontwerper, Leo Fender, het die instrument geoormerk as vervanging van die [[kontrabas]]. Die Precision Bass was 'n reuse kommersiële sukses. Dit word steeds gebou en word as die grootvader van die moderne baskitaar beskou. Dit het ook 'n groot impak gehad op rock- en popmusiek en op die ontwikkeling van [[jazz]].

 

'n Tradisionele baskitaar met vier snare is standaard in E-A-D-G gestem, maar kan ook in "Drop-D" gestem word waar die E-snaar na "D" gestem word (D-A-D-G). Spelers van [[heavy metal]] musiek somtyds stem die bas in D-G-C-F "Standaard D" of C-G-C-F "Drop C". Naas die tradisionele viersnarige baskitaar kry mens ook vyf-, ses-, sewe-, agt- en negesnarige baskitare. Vyf-snarige baskitare is in B-E-A-D-G of E-A-D-G-C gestem. Sessnarige baskitare is in B-E-A-D-G-C gestem.

[[beeld:Ebass.jpg|thumb|Vyfsnarige baskitaar]]

 

Die snaarfrekwensies van 'n tipiese baskitaar met vier snare (in [[Hertz]]):

:E: 41,20