Lood: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Inligting bygewerk
foute reggemaak
Lyn 55:
 
Dit is vandag nog een van die metale wat die meeste gebruik word. Lood se nut word verklaar deur sy eienskappe, waarvan die belangrikstes die sagtheid, lae smeltpunt, groot digtheid en korrosiebestandheid is. Die belangrikste looderts is [[galeniet]] (PbS), wat meestal vermeng met ander waardevolle ertse aangetref word. Lood se groot nadeel is dat die metaal en sy verbindings giftig is.
 
Die metaallood se chemiese simbool is Pb (Latyn: plumbum) en dit is een van die 103 bekende elemente. Enkele eienskappe van die element is:
 
atoommassa:   207 ,19
 
atoomgetal:     82
 
digtheid:          11 400 kg/m<sup>3</sup>
 
smeltpunt:      600 K (327  ̊C)
 
kookpunt:       2 140 K
 
Dit is gevaarlik om lood te smelt of in ʼn swak geventileerde lokaal daarmee te soldeer, omdat die lood- en loodoksieddampe ingeasem kan word. Dit kan lei tot metaaldampkoors, 'n gevaarlike en akute vergiftiging, omdat sowel loodmetaal as loodverbindings swak oplosbaar is in water en moeilik deur die dermkanaal opgeneem sal word.
Line 74 ⟶ 62:
Streng voorkomingsmaatreëls gedurende die bewerking van lood het tot gevolg dat die siekte vandag baie selde voorkom. 'n Nuwe bedreiging het egter ontstaan. Lood is 'n toevoeging tot petrol, en omgewingsbesoedeling deur loodsoute wat van die uitlaatgasse van motors afkomstig is, het 'n faktor geword waarmee rekening gehou moet word.
 
== Gebruike van lood ==
Weens die algemene gebruik van lood het spoorhoeveelhede van die metaal deur die omgewing versprei. Die volgende tabel dui aan hoe algemeen lood in die omgewing voorkom. (Dit word in mg/ kg of deeltjies per miljoen uitgedruk):
 
Line 107 ⟶ 96:
Die belangrikste looderts is galeniet (PbS). Waar die erts vir ʼn lang tyd aan die elemente blootgestel was, kan 'n mens die volgende sekondêre loodminerale aantref: serisiet of witlooderts (PbC0<sub>3</sub>), wat ontstaan as gevolg van uitloging met koolsuurhoudende water, soms ook anglesiet (PbS0<sub>4</sub>). wat ontstaan as gevolg van uitloging met sulfaathoudende water.
 
Die VSA is die belangrikste verskaffer van lood en daarna volg [[Mexiko]], [[Wes-Duitsland]], [[Brasilië]], [[Birma]], lande in [[Noord-Afrika]], [[Spanje]] en Australië. Suid-Afrika het onlangs looglood begin uitvoer nadat die [[Swartbergmyn]] in [[Noord-KaaplandKaap]] in 1979 met produksie begin het. Lood word ook by [[Tsumeb]] in [[Namibië]] ontgin. Die omsetting van loodsulfiet (nadat dit ontgin is) tot loodmetaal is eenvoudig.
 
Eerstens word die erts fyngemaal tot gruis, waarna die gruis deur middel van die skuimflottasieproses verryk word. Gedurende hierdie proses word die gruis in 'n tenk wat 'n wasmiddel bevat, gestort. Gruis wat nie loodhoudend is nie, sal nat word, terwyl gru isgruis wat wel lood bevat, droog sal bly. [[Olie]] word daarna op die water gegooi en lug word deur die oplossing gepomp.
 
Die nat gru isgruis sak tot op die bodem en die loodhoudende gruis dryf bo-op die skuimerige olielaag. Dit word dan afgeskep en die erts word gekonsentreer. Die gekonsentreerde erts is nou gereed vir die vierde stap in die voorbereidingsproses, naamlik die roostering. Gedurende die stap word die erts in die aanwesigheid van lug verhit en in 'n klein hoogoond met kool gereduseer. Die reaksie is soos volg:
 
2PbS + 30<sub>2</sub> - 2PbO + 2SO<sub>2</sub>