Witold Lutosławski: Verskil tussen weergawes

Hy het baie internasionale prys en toekennings ontvang. Sy komposisies (waarvan hy 'n noemenswaardige dirigent van was) sluit vier simfonieë, 'n Concerto vir Orkes, 'n strykkwartette, instrumentale werke, concertos, en orkestrale liederesiklusse in.

 

 

Gedurende die Tweede Wêreldoorlog, waartydens die Duitsers nie daarin kon slaag om hom te vang nie, het Lutosławski 'n lewe gemaak deur klavier in die kroeë van [[Warskou]] te speel. Na die oorlog het die Stalinistiese owerhede sy 1ste Simfonie verban vir die "formalisme" daarvan-synde dat dit net toeganklik sou wees vir die elite. Lutosławski het geglo dat sulke anti-formalisme 'n ongeregverdigde terugwaartse stap was, en hy het vasbeslote daarna gestreef om sy artistiese integriteit te handhaaf. In die 1980's het Lutosławski artistiese ondersteuning gegee aan die Solidariteit beweging. Naby die einde van sy lewe is die ''Orde van die Wit Arend'', [[Pole]] se hoogste eer, aan Lutosławski toegeken.