Wysiging soos op 14:51, 25 Januarie 2019 wysig Wwikix (besprekings \| bydraes) 31 566 edits k →‎Verwysings ← Ouer wysiging		Wysiging soos op 09:30, 1 Mei 2019 wysig maak ongedaan Superdooperhero (besprekings \| bydraes) 25 edits →‎Verhoor: Missing space Etiket: Visuele teksverwerker Nuwer wysiging →
Lyn 123: Johanna se verhoor vir kettery was polities gemotiveer. Die Hertog van Bedford het die troon van Frankryk vir sy kleinneef Hendrik VI opgeëis. Sy was verantwoordelik vir die wedywerende<!-- rival--> kroning en om haar te verdoem sou die koning se legitimiteit ondermyn. Geregtelike verrigtinge het op [[9 Januarie]] [[1431]] in [[Rouen]], die setel van die Engelse besettingsregering, begin.<ref>Regtersondersoek 9 Januarie–26 Maart, gewone verhoor 26 Maart–24 Mei, herroeping 24 Mei, terugvalverhoor<!--relapse trial--> 28–29 Mei.</ref> Die prosedure was op 'n aantal punte onreëlmatig. In 1456 het Pous Calixtus III haar onskuldig aan die kettery klagte wat teen haar aanhangig gemaak is verklaar. Een van die belangrikste probleme was dat die Biskop Cauchon nie jurisdiksie oor die saak gehad het nie.<ref>Die herverhoor het later bevestig dat Cauchon geen reg gehad het om die saak te verhoor nie. Sien ook ''Joan of Arc: Her Story'', deur Regine Pernoud en Marie-Veronique Clin, p. 108. Die vise-inkwisiteur van Frankryk het uit die staanspoor om jurisdiksionele gronde beswaar gemaak teen die verhoor.</ref> Hy het sy aanstelling te danke gehad aan sy partisane ondersteuning van die Engelse ~~regeringwat~~regering wat die hele verhoor gefinansier het. Kerklike notaris Nicolas Bailly, aangestel om getuienis teen Johanna te versamel kon geen negatiewe getuienis vind nie.<ref>Ongeldigheidsverklaringsverhoorgetuienis van Vader Nicholas Bailly.[http://www.stjoan-center.com/Trials/null03.html] (Besoek op 12 Februarie 2006)</ref> Sonder sulke getuienis het die hof nie gronde gehad om met 'n verhoor te begin nie. Deur in elk geval met 'n verhoor voort te gaan het die hof ook kerklike reg oortree deur haar van haar reg tot 'n regsadviseur te ontneem. By die opening van die eerste openbare ondervraging het Johanna gekla dat die wat teenwoordig was almal partisane teen haar was en het sy gevra dat "kerklikes van die Franse kant" uitgenooi word.<ref>Taylor, Craig, ''Joan of Arc: La Pucelle'' p. 137.</ref> Die verhoorverslae demonstreer haar merkwaardige intellek. Die transkripsie se beroemdste woordewisseling is toonbeeld van subtiliteit. "Toe sy gevra is of sy weet of sy in God se genade was, het sy geantwoord: 'As ek nie is nie, mag God my daar plaas; en as ek is, mag God my so hou.'"<ref>Veroordelingsverhoor, p. 52.[http://www.fordham.edu/halsall/basis/joanofarc-trial.html] (Besoek op 12 Februarie 2006)</ref> Die vraag is 'n vakkundige lokval. Kerklike doktrine het gehou dat niemand ooit seker kon wees of hulle in God se genade is nie. As sy ja sou antwoord sou sy haarself skuldig gemaak het aan kettery. As sy nee sou antwoord sou sy haar skuld erken het. Notaris Boisguillaume sou later getuig dat op die oomblik toe die hof die antwoord hoor, "Die wat haar ondervra het was stom geslaan."<ref>Pernoud en Clin, p. 112.</ref> In die twintigste eeu sou [[George Bernard Shaw]] die dialoog so boeiend gevind dat dele van sy toneelstuk Saint Joan letterlike vertalings van die verhoorrekord is.<ref>Shaw, ''Saint Joan.'' Penguin Classics; Reissue edition (2001). ISBN 0-14-043791-6</ref>

Johanna van Arkel: Verskil tussen weergawes