Eugene O'Neill: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Inligting bygewerk |
No edit summary |
||
Lyn 28:
Sy toneelstukke was onder die eerstes wat Amerikaanse gehore laat kennis maak het die realisme wat reeds vroeër geïnisieer is deur buitelandse dramaturge soos [[Anton Tsjechof]], [[Henrik Ibsen]] en [[August Strindberg]]. Sy vernaamste toneelstukke sluit in ''[[Mourning Becomes Electra]]'' (1931), ''[[Ah, Wilderness!]]'' (1933), ''[[The Iceman Cometh]]'' (1939) en ''[[Long Day's Journey Into Night]]'' (1941).
Eugene O'Neill (1888-1953) word as een van die belangrikste Amerikaanse dramaturge uit die eerste helfte van die 20e eeu beskou. Die strominge uit die periode 1915- 1930, naamlik die [[Naturalisme (toneelkuns)|naturalisme]], die [[simbolisme]] en die [[ekspressionisme]], het almal in sy werk neerslag gevind.
O'Neill het graag geëksperimenteer en dikwels in sy toneelstukke van maskers gebruik gemaak. Hy het ook dramatiese vorme soos terloopse opmerkings (tersydes) en monoloë, wat in sy tyd as verouderd beskou is, gebruik. Benewens die eksperimentering met vorm, het O'Neill se groot krag in veral karakterbeelding gelê. Die [[Nobelprys vir Letterkunde]] is in 1936 aan hom toegeken.
Eugene Gladstone O'Neill is op 16 Oktober 1888 in New York gebore as die seun van die gewilde akteur [[James O'Neill (akteur)|James O'Neill]] (1847-1 920). Sy vader moes vanweë sy werk baie rondreis en O'Neill het as kind weinig sekuriteit geniet. Na 'n avontuurlike bestaan as goudsoeker in Honduras het O'Neill tussen 1910 en 1912 as matroos gewerk op vragskepe wat tussen [[Europa]], [[Suid-Amerika]] en [[Afrika]] gevaar het. Weens teenspoede het hy verarm en in 1912 het sy vader hom as akteur in sy Monte Cristo-geselskap aangestel.
| |||