John Rawls: Verskil tussen weergawes

As politiek filosoof stel Rawls aan homself die vraag oor hoe stabiliteit in die politiek bewerkstellig kan word. Hy ontwikkel 'n deontologiese kontraktualistiese teorie deur te bou op die denke van [[Kant]]. Rawls ondersoek op watter reëls besluit moet word om ons samelewing regverdig te kan noem. In die kontraktualisme van Rawls word die onpartydigheid gekonstrueer deur die fiksie van 'n oorspronklike posisie. Alle betrokkenes verberg hul spesifieke belange en omstandighede agter 'n sluier van onwetendheid. Die idee is dat elkeen sy deel moet doen, waarvolgens die wederkerigheidsnorm sentraal staan. Op hierdie manier definieer hy hoe 'n [[demokratiese]] samelewing onder gunstige haalbare omstandighede hierruit sou kon baat vind. Rawls noem hierdie grootliks ideale beskrywing van regverdigheid, as "realisties utopies". 'Realisties ' omdat dit afgestem is op dit waartoe mense in die beste geval in staat sal wees, gegewe hul natuurlike aard en onder normale omstandighede. 'Utopies' omdat dit uitgaan van morele en politieke ideale, beginsels en konsepte om 'n regverdige samelewing te skets met vrye en gelyke burgers. Rawls formuleer dit as volg: “Die idée van hierdie gemeenskap is realisties utopies daarin dat dit 'n haalbare sosiale wêreld voorstel wat politieke regte en geregtigheid kombineer vir alle liberale en ordentlike mense in ‘n 'Gemeenskap van Mense'.” Dit is 'n voorsetting van die idee van die [[sosiale kontrak]] van [[Jean-Jacques Rousseau]].