Martin Heidegger: Verskil tussen weergawes

In 1927 verskyn ''Sein und Zeit'' (Syn en Tyd) waarin hy die fundamentele rol van die tydelikheid (gesien as die dood) van die menslike bestaan, sowel objektief as subjektief, ondersoek. Die boek is deel 1 van 'n mislukte en afgebroke projek. Hy fokus op die onlosmaaklike verbondenheid tussen die bestaan (''In-der-Welt-sein'' en ''Geworfenheit'') en hoe die mens vanuit sy sorg om sy eie bestaan te verstaan, homself rig op sy "eindige" toekoms en vanuit dié toekoms sy verlede interpreteer. In sy analiese van die ''[[Dasein]]'' tree hy in debat met die groot filosowe en die [[wetenskap]] wat hy voel te kort skiet. Die gedagte oor menswees as ''Dasein'', as ''in-der-Welt-sein'', as ''Mitmensch-sein'', as ''sein-sum Tode'', opvatting oor die Niks, oor angs en dood, oor geworpenheid en Sorge is almal tot vandag basisbegrippe in die wysbegeerte.