Wet van die remmende voorsprong: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Lyn 1:
Die '''wet van die remmende voorsprong''' is 'n verskynsel wat deur die Nederlander Jan Romein in 1937 beskryf is in sy opstel "De dialectiek van de vooruitgang", 'n afdeling in die bundel ''Het onvoltooid verleden''.<ref>"De dialektiek van de vooruitgang", in: Jan Romein, ''Het onvoltooid verleden. Kultuurhistorische studies'' (Amsterdam: Querido, 1937), pp. 9-64. Herdrukt in: Jan Romein, ''Historische lijnen en patronen. Een keuze uit de essays'', met een woord vooraf door Maarten C. Brands (Amsterdam: Querido, 1971, 2e dr. 1976).</ref> Hierdie verskynsel kan in talle omgewings van toepassings wees.
Die wet bepaal dat 'n voorsprong op 'n bepaalde gebied dikwels daartoe lei dat daar min aansporing is om verdere verbeterings aan te bring of vooruitgang te bewerkstellig, sodat ander jou kort voor lank oortref. Juis omdat 'n mens 'n voorsprong het, is
[[Lêer:London lamp.jpg|duimnael|Hierdie ou gasstraatlig in [[Londen]] is vandag 'n anachronisme. Die wet van die remmende voorsprong in volle krag.]]
'n Bedryf of organisasie, veral in die [[Tegnologie|tegnologiese]] gebied, kan 'n produk met groot vernuwingswaarde ontwikkel en kommersialiseer, maar later geneë voel om eerder op die wins te bly teer en noodsaaklike beleggings vir vernuwing te besuinig. Te midde van die finansiële inspuitings en beleggersbelange, gaan die produk dikwels deur verskillende ontwikkelingstadia en "groeipyne", waarvan die produk (soms onsigbaar) steeds die littekens dra. Mededingers kan dan eenvoudig die eindstadium van die vernuwende produk namaak en verder
== Voorbeelde ==
| |||