Sterkfonteindam: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Verbeter
Verbeter
Lyn 35:
Dit is die hoofopgaareenheid van die Tugela-Vaalprojek en dien as 'n reserwedam waarvandaan water deur middel van die Wilgerivier (wat in die Vaaldam uitloop) na die Vaal- en die Bloemhofdam vrygelaat word wanneer hul watervlakke te laag daal.
 
Hoewel dit slegs 20 % van die wateroppervlakte van die Vaaldam beslaan, is die Sterkfonteindam se opgaarvermoë 10 % groter. Die gunstige faktore, asook die feit dat dit so na aan die eskarp is, waar die verdamping aansienlik laer is as in die gebiede waar die ander damdamme me geteegeleë is, maak dit uiters geskik as 'n reserwedam.
 
Toe dit in [[1977]] vir die eerste keer in bedryf gestel is, was die opgaarvermoe 1 203 miljoen m3m<sup>3</sup>. Die vermoë word in die tweede fase tot 2 656 miljoen m3m<sup>3</sup> vergroot, terwyl die hoogte van die damwal van 63 tot 69 m en die kruinlengte daarvan van 2 290 tot 3 060 m vergroot word.
 
By volvlakhoogte satsal die wateroppervlakte uiteindelik 6 937 ha beslaan. Na die uitbreidings sal die Sterkfonteindam die grootste grondvuldam in Suid-Afrika wees. Dit is ook die enigste Suid-Afrikaanse dam wat die lys van die Internasionale Kommissie van Groot Damme verskyn.
 
Vanweë die Sterkfonteindam se klein opvanggebied van 191 km2 het dit nie vloedoorlope nie en dit is ook in die opsig waarskynlik die grootste dam ter wêreld sonder soortgelyke strukture.