|
| webwerf = [https://www.partitodemocratico.it/ ''www.partitodemocratico.it'']
}}
Die '''Demokratiese Party''' (''Partito Democratico'', '''PD''') is 'n sosiaal-demokratiese politieke party in [[Italië]] wat op 14 Oktober 2007 gestig is. Die amp van partysekretaris word tans deur Nicola Zingaretti beklee wat in Maart 2019 verkies is, terwyl Paolo Gentiloni as president fungeer.
Die '''Demokratiese Party''' (''Partito Democratico'', '''PD''') is 'n [[ Sentrum-linkse|sentrum-linkse]] [[Italië|Italiaanse]] [[politieke party]]<ref>{{Cite news}}</ref> wat op 14 Oktober 2007 gestig is. Volgens die party se Waardemanifes, wat op 16 Februarie 2008 goedgekeur is, beoog die Demokratiese Party om in [[Europa]] en in die wêreld 'n breë [[ Hervorming|hervormings-]], [[ europeïsme|pro-Europese]] en sentrum-linker veld te bou en te konsolideer wat in 'n organiese verhouding met die die leiding van [[Sosialisme|sosialistiese]], [[Demokrasie|demokratiese]], [[ progressivisme|progressiewe]] kragte en die bevordering van hul gemeenskaplike optrede ”.<ref>{{Cite news}}</ref>
Die PD is op 14 Oktober 2007 deur die samesmelting van 'n groep partye uit die senter-linkse politieke spektrum gestig wat in die algemene verkiesing van 2006 almal as deel van die Olyfboom-lys en die Unie-koalisie opgetree het, waaronder die sosiaal-demokratiese Linksdemokrate (''Democratici di Sinistra'', DS) en die party ''Democrazia è Libertà - La Margherita'' (DL); asook enkele politici soos die streekspresident van die Abbruzze, Ottaviano Del Turco (voorheen lid van die ''Alleanza die Riformisti''), die onafhanklike joernalis Gad Lerner, die stigter van die Slow Food-beweging Carlo Petrini en Tullia Zevi as lid van die Unie van Joodse Gemeentes in Italië. Daarnaas het 'n aantal politieke groeperings soos die ''Movimento Repubblicani Europei'', die ''Partito Democratico Meridionale'', die ''Progetto Sardegna'', die ''Socialisti Liberali per il Partito Democratico'', en die ''Repubblicani Democratici'' by die nuwe party aangesluit.
Tydens die [[ XV wetgewer van die Italiaanse Republiek|XV-wetgewer was]] die PD deel van [[ Prodi-regering II|die Prodi II-regering]], aan die hoof van die [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2006|verkiesing]] na die [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2006|verkiesing]] in [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2006|2006]] as deel van [[ die Unie|die Unie]], wat ook die [[ Demokrate van die linkse|linkse demokrate]] (DS), voorganger van die PD, op sy beurt as opvolger ingesluit het. wettig van die DS. Die PD is gebore as 'n unie van verskeie partye wat deel uitmaak van die Unie om 'n enkele sentrum-linkse party te vorm.
Na die nederlaag in die [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2008|politieke verkiesing]] in [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2008|2008 het]] hy tydens die [[ XVI-wetgewer van die Italiaanse Republiek|16de wetgewer]] na die opposisie getrek en in November 2011 het hy vertroue in [[ Monti-regering|die Monti-regering]] gestem ná die krisis van [[ Berlusconi-regering IV|die Berlusconi IV-regering]] . Die oorwinning van [[ Links van links in Italië|die sentrum-linkse koalisie in]] [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2013|die algemene verkiesing]] [[ Links van links in Italië|in]] [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2013|2013]] het hom toegelaat om terug te keer na die eerste party in die [[ Parlement van die Italiaanse Republiek|parlement]] en 'n regering te vorm. Die [[ XVII wetgewer van die Italiaanse Republiek|XVII-wetgewer]] is gekenmerk deur die PD, wat drie regerings ( [[ Regering Letta|Letta-]] [[ Renzi-regering|regering, Renzi-]] [[ Gentiloni-regering|regering]] en [[ Gentiloni-regering|Gentiloni-regering]] ) gelei het.
Met die nederlaag in [[ Italiaanse politieke verkiesings van 2018|die politieke verkiesing van 2018]] en die vorming van [[ Staatstelling|die Conte I-regering]] ( [[ 5-ster-beweging|5-ster-beweging]] - [[Lega Nord|liga]] ), het die PD tydens die [[ XVII wetgewer van die Italiaanse Republiek|XVII-wetgewer]] na die opposisie teruggekeer, maar na die ineenstorting van laasgenoemde in Augustus 2019 het dit 'n party geword van die [[ meerderheid|meerderheid]] van [[ Regeringsgraad II|die Conte II-regering]] in koalisie met die 5-ster-beweging, [[ Vry en gelyk|vry en gelyk]] ( [[ Artikel Een (politieke party)|artikel een]] en [[ Italiaanse links|Italiaanse links]] ) en [[Italia Viva]] .
In 2019 was daar twee splitsings ná dié van die [[ Alliansie vir Italië|sentervleuel Alliance for Italy]] onder leiding van [[ Francesco Rutelli|Francesco Rutelli]] (ontbind in 2016) in 2009 en dié van die linkervleuel tussen 2015 en 2017 met [[ moontlik|Possibile]] onder leiding van [[ Giuseppe Civati|Giuseppe Civati]], Futuro Links en toe Italiaans Links gelei deur [[ Stefano Fassina|Stefano Fassina]] en Artikel Een gelei deur [[ Roberto Speranza|Roberto Speranza]] wat Liberi e Uguali in 2017 gevorm het. Die eerste afdeling van 2019 was die einde Augustus van We Are Europeans onder leiding van [[ Carlo Calenda|Carlo Calenda]] in teenstelling met die besluit van die PD om saam met die 5-ster-beweging aan die Conte II-regering deel te neem, en dié van September Vita onder leiding van [[ Matteo Renzi|Matteo Renzi]] in September 2019 na die eed van die Conte II-regering, waarvan Italia Viva die trust en twee ministeries onderhou.
In 2016 het die PD 405.041 lede gehad, 'n toename van 2,5% in vergelyking met die vorige jaar.<ref name=":1">{{Cite news}}</ref><ref name="tesserati2014">{{Cite web|url=http://www.partitodemocratico.it/doc/275811/gli-iscritti-del-pd-nel-2014-sono-366641.htm|title=Gli iscritti del PD nel 2014 sono 366.641|last=Lorenzo Guerini|date=24 febbraio 2015|website=partitodemocratico.it|archive-url=https://web.archive.org/web/20150224205731/http://www.partitodemocratico.it/doc/275811/gli-iscritti-del-pd-nel-2014-sono-366641.htm|archive-date=24 febbraio 2015|dead-url=sì|access-date=25 febbraio 2015}} Dato incompleto: al momento della comunicazione del numero degli iscritti sul sito ufficiale del partito, la fase di tesseramento nella [[Sardinië|regione Sardegna]] era ancora in corso. Dato completo fornito dall'organizzazione nazionale PD.</ref> Op Europese vlak het hy op 27 Februarie 2014 amptelik by die [[ Party van die Europese sosialisme|Party of European Socialism]] aangesluit,<ref>{{Cite web|url=http://www.ilmondo.it/politica/2013-11-11/epifani-congresso-pse-roma-2014-l-radici-legami-pd_357214.shtml|title=Epifani: congresso Pse a Roma nel 2014, lì radici e legami Pd|website=www.ilmondo.it|access-date=12 dicembre 2013}}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.partitodemocratico.it/doc/263371/mogherini-dopo-il-pd-dobbiamo-cambiare-anche-leuropa.htm|title=Mogherini: "Dopo il Partito Democratico dobbiamo cambiare anche l'Europa"|website=l'Unità|archive-url=https://web.archive.org/web/20131215223835/http://www.partitodemocratico.it/doc/263371/mogherini-dopo-il-pd-dobbiamo-cambiare-anche-leuropa.htm|archive-date=15 dicembre 2013|dead-url=sì|access-date=15 dicembre 2013}}</ref> waarmee hy reeds 'n noue samewerking aangegaan het en in 2009 die parlementêre groep van die [[ Progressiewe Alliansie van Sosialiste en Demokrate|Progressive Alliance of Socialists and Democrats]] gevorm het.
{{clear}}
== Verwysings ==
{{Verwysings}}
== Eksterne skakels ==
| 