Vlag van Israel: Verskil tussen weergawes

’n Groot meerderheid van Israel se Joodse inwoners beskou die vlag as die nasionale simbool van die volk se onafhanklikheid. Dus was, byvoorbeeld, een van die sterkste en mees in die ooglopende uitings van die staat se soewereiniteit tydens die Onafhanklikheidsoorlog die hysing van die "inkvlag" (דגל הדיו) in [[Eilat]]. Dis is gebruiklik vir munisipale instellings om die nasionale vlag met die vlag van die plaaslike owerheid te hys. Sowat ’n week voor Onafhanklikheidsdag versier die plaaslike owerhede die straatlampe met nasionale en munisipale vlae. Ooreenkomstig die gesag wat aan hom verleen is deur die Onafhanklikheidsdag-Wet, 5709–1949, het die Eerste Minister, [[David Ben-Gurion]], bepaal: "Op Onafhanklikheidsdag sal die staatsvlag by elke regerings- en openbare gebou asook by elke privaat huis vertoon word." Hierdie bepaling is die afgedwing nie; die owerhede het egter die burgers aangemoedig om só te doen. Aan die einde van die 20ste eeu het die gebruik ontstaan om die vlag op privaat motors te vertoon op Onafhanklikheidsdag.<ref>{{he}} {{cite web | url = https://www.nevo.co.il/law_html/law10/YALKUT-0839.pdf | title = הוראות בדבר הנפת הדגלים וקיום עבודה ושירותים ביום העצמאות [Instruksies rakende die verhoging van vlae en die hou van werk en dienste op Onafhanklikheidsdag] | publisher = nevo.co.il | date = 17 April 1961 | accessdate = 23 Desember 2018 }}</ref>

 

 

Oor die jare was daar ’n aantal gebare rondom die vlag, meestal as uitings van standvastigheid. Die Habima-teater in Tel Aviv is byvoorbeeld gedurende die Eerste Golfoorlog in ’n reusagtige Israeliese vlag toegedraai toe vuurpyle na Tel Aviv afgeskiet is. Azzam Azzam (עזאם עזאם), wat op aanklagte van spioenasie in Egipte in hegtenis geneem is, is in ’n vlag gehul toe hy in 2004 uit gevangeskap teruggekeer het.