Guerrilla-oorlogvoering: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes) k →Taktiek: Skakel |
Sobaka (besprekings | bydraes) |
||
Lyn 13:
'n Sentrale leerstelling in guerrilla-doktrine is die bereiking van 'n tydelike en plaaslike meerderwaardigheid teen 'n vyand wat baie beter is in terme van mannekrag en vuurkrag. So word byvoorbeeld, vyandverbindings ontwrig deur konvooie in 'n hinderlaag te lei en aanvalle word uitgevoer op geïsoleerde militêre poste. Hulle val aan en verdwyn dan klaarblyklik na niks voordat vyandversterkings op die slagveld kom. 'n Voorwaarde vir 'n suksesvolle guerrilla is 'n moeilike terrein met heuwels, digte woude of moerasse met 'n swak padnetwerk.
Nog 'n voorwaarde is die ondersteuning van die bevolking, waarin, soos Mao Zedong dit gestel het, die vegters 'soos 'n vis in die water moet beweeg'. Die bevolking moet wegkruipplekke, voorrade en inligting verskaf. Die bevolking is ook 'n bron van nuwe rekrute. Albei strydende partye dra dikwels by tot die bereidwilligheid om by die guerrillas aan te sluit. Die guerrilla doen dit deur die "gewapende propaganda", dit wil sê deur die voorbeeldige effek van suksesvolle aksies teen die troepe van die regeringsleër of die buitelandse besettingsmag. In die stryd teen die guerrillas veroorsaak die laasgenoemde ook dikwels burgerlike ongevalle of neem wraak, wat hul bereidwilligheid om [[
"Gewapende propaganda" kan van deurslaggewende strategiese betekenis word as dit die balans van magte tussen die twee strydende partye fundamenteel verander. So 'n situasie het voorgekom tydens die voormelde Kubaanse rewolusie. Ná aanvanklike terugslae het die rebelle 'n paar skouspelagtige suksesse behaal, waarna 'n sneeubal-effek in werking getree het en meer en meer burgers by die rebelle aangesluit het.
| |||