Musiekteater: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Geskep deur die bladsy "Musical theatre" te vertaal |
|||
Lyn 115:
Die 1940's het begin met meer treffers van Porter, [[Irving Berlin]], Rodgers en Hart, Weill en Gershwin gebruik, sommige met 'n loop van meer as 500 optredes soos wat die ekonomie herstel het, maar artistieke verandering was in die lug.
Rodgers en Hammerstein se ''Oklahoma! ''(1943) voltooi die revolusie wat begin is deur ''Show Boat'', deur al die aspekte van teater dig te integreer: sang wat aksie bevorder, ballet en ander danse, gevorderde storielyne en karakters.{{Sfn|Rubin|Solórzano|2000}} Rodgers en Hammerstein het die ballet ballet choreograaf Agnes de Mille gehuur alledaagse bewegings gebruik het vir karakters om hul emosies uit te druk. Dit het ander musiekblyspele uitgedaag deur met die openingstoneel nie 'n skare meisies op die verhoog te hê nie, maar eerder net 'n vrou wat besig is om botter te karring en 'n stem weg van die verhoog wat die lied ''Oh, What a Beautiful Mornin''<nowiki/>' onbegeleid sing.
Die produksie was 'n groot sukses en het 'n [[Pulitzerprys|Pulitzer-Prys]] gewen.<ref>[http://www.pulitzer.org/prize-winners-by-category/260 Special Awards and Citations – 1944], The Pulitzer Prizes, accessed January 7, 2018</ref> Brooks Atkinson het in ''The New York Times'' geskryf dat die vertoning se opening die geskiedenis van musikale teater verander het: "Na 'n vers soos dit, wat gesing word saam met 'n lewendige melodie, het die ou banaliteite van die vorige musiekblyspele onuithoudbaar geword." Dit was die eerste lokkettreffer Broadway-vertoning, wat geloop het op 'n totaal van 2 212 optredes, en is omskep in 'n treffer film. Dit bly een van die mees gereelde produksies van die span se projekte. William A. Everett en Paul R. Laird het geskryf: dit was 'n "vertoning, wat, soos Show Boat, 'n mylpaal geword het sodat latere historici oor hierdie belangrike oomblikke sou skryf van wat uitgestaan het in die twintigste eeu.{{Sfn|Everett|Laird|2002}}
Lyn 125:
==== 1950's ====
[[Lêer:JulieAndrews_face.jpg|duimnael|[[Julie Andrews]]]]
Die 1950's is van kardinale belang vir die ontwikkeling van die Amerikaanse musiekblyspel.<ref>Marks, Peter. [https://archive.nytimes.com/www.nytimes.com/books/98/09/27/reviews/980927.27markst.html "Opening Nights"], ''The New York Times'', September 27, 1998, accessed July 14, 2019</ref> Damon Runyon se eklektiese karakters was by die kern van Frank Loesser en Abe Burrows se ''Guys and Dolls'', (1950, 1 200 optredes); en die
Nog 'n rekord is opgestel deur ''The Threepenny Opera'', wat gehardloop het vir 2 707 optredes, wat die langste nie''-''Broadway-musiekblyspel was tot die koms van ''The Fantasticks''. Die produksie het ook baanbrekers werk gedoen deur te wys dat 'n produksie wel winsgewend kan wees sonder dat dit by Broadway hoef te vertoon, maar op 'n kleiner skaal. Dit is bevestig in 1959 toe 'n herlewing van Jerome Kern en P.G. Wodehouse se ''Leave It to Jane'' vertoon het vir meer as twee jaar. Die 1959 -1960 nie-Broadway seisoen het talle ander musiekblyspele ingesluit, onder andere ''Little Mary Sunshine, The Fantasticks'' en ''Ernest in Love'', 'n musikale verwerking van [[Oscar Wilde]] se 1895 tref ''The Importance of Being Earnest''.<ref>Suskin, Steven. [https://archive.today/20120719051547/http://web.playbill.com/news/article/81129-ON_THE_RECORD_Ernest_In_Love_Marco_Polo_Puppets_and_Maury_Yeston "On the Record: ''Ernest In Love'', ''Marco Polo'', Puppets and Maury Yeston"], ''Playbill'', August 10, 2003, accessed May 26, 2009</ref>
Lyn 141:
==== 1960's ====
In 1960, ''The Fantasticks'' was eers wat buite Broadway vervaardig. Hierdie intieme vertoning het stilweg vir meer as 40 jaar vertoon by die Sullivan Street Teater in [[Greenwich Village]], wat by verre die langsvertoonde musiekblyspel is in die geskiedenis. Die skrywers het ook ander innoverende werk vervaardig in die laat 1960's soos ''Celebration'' en ''I Do! I Do!'', die eerste twee-karakter Broadway musiekblyspel. Die 1960's het 'n hele aantal lokettreffers opgelewer soos ''Fiddler on the Roof'' (1964; 3 242 vertonings), ''Hello, Dolly! '' (1964; 2 844 vertonings), ''Funny Girl'' (1964; 1 348 vertonings) en ''Man of La Mancha'' (1965; 2 328 vertonings), en 'n paar meer gewaagde stukke soos ''Cabaret'', voor die koms van die rock-musiekblyspel. Twee mans het 'n aansienlike impak in die musikale teater geskiedenis in hierdie dekade: Stephen Sondheim en Jerry Herman.
[[File:Peters_in_08.jpg|links|duimnael|[[Bernadette Peters]] (in 2008) het in vyf Sondheim musiekblyspele verskyn. |skakel=Special:FilePath/Peters_in_08.jpg]]
Die eerste produksie waarvoor Sondheim beide die musiek en lirieke geskryf het is ''A Funny Thing Happened on the Way to the Forum'' (1962, 964 vertonings), met 'n boek, gebaseer op die werk van [[Plautus]] deur Burt Shevelove en Larry Gelbart, met [[Zero Mostel|Nul Mostel]] as die hoofrol. Sondheim het die tipiese musiekblyspel se grense verskuif na iets buiten net romanties soos in vorige eras; sy werk het geneig om 'n donkerder kant uit te lig en het die minder aangename dele van die lewe ontdek van die verlede en die hede. Ander vroeë Sondheim-produksies sluit in onder ander ''Anyone Can Whistle'' (1964, wat slegs nege vertonings gehad het, ten spyte van die feit dat sterre soos [[Lee Remick]] en [[Angela Lansbury]] deel was van die produksie), en die suksesvolle ''Company'' (1970), ''Follies'' (1971) en ''A Little Night Music'' (1973). Later het Sondheim inspirasie gevind in onwaarskynlike bronne: die opening van [[Japan]] na die Wes-handel het gelei tot ''Pacific Overtures'' (1976), 'n legendariese moorddadige barbier op soek na wraak in die [[Industriële Revolusie|Industriële Era]] van Londen was die inspirasie vir ''Sweeney Todd'' (1979), die skilderye van [[Georges Seurat]] het aanleiding gegee tot ''Sunday in the Park with George'' (1984), sprokies was die inspirasie vir ''Into the Woods'' (1987), en 'n versameling van die [[President van die Verenigde State van Amerika|presidensiële]] sluipmoordenaars vir die produskie, ''Assassins'' (1990).
Lyn 157:
==== 1970's ====
[[File:The_Rocky_Horror_Show_Broadway.jpg|regs|duimnael|Oorspronklike Broadway plakkaat vir ''The Rocky Horror Show''|skakel=Special:FilePath/The_Rocky_Horror_Show_Broadway.jpg]]
Na die sukses van die ''Hair'', het rock musiekblyspele floreer in die 1970's, met ''Jesus Christus Superster'', ''Godspell'', ''The Rocky Horror Show'', ''Evita'' en ''Two Gentlemen of Verona''. Sommige het begin as "konsep-albums" wat dan aangepas is vir die verhoog, die mees gerekendes is ''Jesus Christ Superstar'' en ''Evita''.
Lyn 243:
== Amateur - en skoolproduksies ==
[[File:TNPKidzAct_Speedtest2009.jpg|duimnael|Tiener spelers in ''Thoroughly Modern Millie,'' 2009|skakel=Special:FilePath/TNPKidzAct_Speedtest2009.jpg]]
Musiekblyspele word dikwels opgevoer deur amateurs en skoolgroepe in kerke, skole en ander ruimtes.<ref>Major organizations representing amateur theatre groups include [[National Operatic and Dramatic Association]] in the UK, [[American Association of Community Theatre]] in the US, and the International Amateur Theatre Association. School groups include the Educational Theater Association, which has 5,000 member school groups in the US. See Nadworny, Elissa. [https://www.npr.org/sections/ed/2015/07/30/427138970/the-most-popular-high-school-plays-and-musicals "The Most Popular High School Plays and Musicals"], NPR.org, November 13, 2015, accessed March 14, 2016</ref> Hoewel amateur teater al vir eeue bestaan, het Francois Cellier en Cunningham Bridgeman gemeen dat amateur akteurs met minagting hanteer word deur professionele persone in die vermaaklikheidsbedryf. Na die vorming van die amateur Gilbert en Sullivan- maatskappye wat gelisensieerde optredes begin opvoer het by die [[Savoy operas]], het professionele teater dit begin raaksien en erken dat almal 'n bydrae tot kultuur en musiek maak. Hulle word nou aanvaar as nuttige opleidingskole vir die professionele verhoë. Die National Operatic and Dramatic Association is in die [[Verenigde Koninkryk]] gestig in [[1899]]. In [[1914]] is gerapporteer dat bykans 200 amateur drama stigtings werke van [[Gilbert en Sullivan]] vervaardig het in [[Brittanje]] daardie jaar.
| |||