Ietermago: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
k →Verspreiding: + skakel |
ietermago's |
||
Lyn 23:
[[Lêer:Pangolin defending itself from lions (Gir Forest, Gujarat, India).jpg|duimnael|260px|'n Opgerolde ietermago wat homself teen [[Leeu|leeus]] probeer beskerm.]]
Die '''ietermago''' (ook '''ietermagog''' of '''ietermagô''') is 'n [[soogdier]] in die [[orde (biologie)|orde]] ''Pholidota''. Daar is slegs een oorgeblewe [[familie (biologie)|familie]] (''Manidae'') en een [[genus]] (''Manis''), wat uit agt [[spesie]]s bestaan. Daar is ook 'n aantal uitgestorwe [[Wetenskaplike klassifikasie|taksonomiese]] groepe.
== Etimologie ==
Lyn 31:
== Voorgeskiedenis ==
In Afrika is daar slegs een [[fossiel]] gevind, moontlik dié van ''[[Suider-Afrikaanse ietermagog|Manis temminckii]]'', in die Nelsongrot naby [[Plettenbergbaai]]. Dié fossiel dateer uit die [[Laat Pleistoseen]].
Lyn 60:
Die verskillende spesies lyk baie op mekaar en verskil net bietjie in bou en lengte. Die algemene ietermago het 'n langwerpige liggaam, met 'n rug, pote en stert wat met geelbruin, grysbruin of donkerbruin skubbe bedek is. Dié skubbe is gemaak van keratien (ook bekend as "horingstof"), dieselfde materiaal waarvan 'n mens se vingernaels en die kloue van [[viervoeter]]s gemaak is. 'n Pasgebore ietermago se skubbe is sag, maar verhard namate die dier ouer word. Die skubbe oorvleuel mekaar. Slegs die kop, keel, pens en binnekant van die pote is nie met skubbe bedek nie, maar met hare.
'n Ietermago het 'n klein, silindriese kop met swakontwikkelde, beweegbare kake. Die dier het geen tande nie, maar wel 'n lang, klewerige rekbare tong, wat tot in die buikholte strek. Groot
Boombewonerspesies besit 'n stert wat langer is as die liggaam self. Die stert het 'n kaal strook aan die einde wat as 'n klou- of grypledemaat gebruik kan word tydens boomklim. Grondbewoners het nie hierdie kaal strook nie en hulle sterte is heeltemal met skubbe bedek, asook 'n bietjie korter as die liggaam self.
|