Ennio Morricone: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Etiket: 2017-bronwysiging |
kNo edit summary Etiket: 2017-bronwysiging |
||
Lyn 27:
[[Lêer:Cartuchos.jpg|duimnael|links|Ennio Morricone se nalatenskap is 'n repertoire van onsterflike komposisies
<br /><small>''Historiese 8-track-klankbande''</small>]]
Morricone, 'n boorling van Trastevere, Rome en seun van 'n nagklub-trompetspeler, het al vroeg begin om trompet te speel en op die ouderdom van ses sy eerste musiekstuk gekomponeer. Hy het in klassieke musiek gestudeer en sy loopbaan as komponis met die skryf van musiek vir tonele (drama en musiekteater) en radioprogramme begin. Die Italiaanse afdeling van die platemaatskappy RCA het hom as musiekbewerker aangestel, terwyl hy ook musiek vir popkunstenaars begin komponeer het. Treffers vir sangkunstenaars soos [[Paul Anka]], [[Françoise Hardy]] en [[Demis Roussos]] het uit sy pen gekom. Later het hy ook met die [[Verenigde Koninkryk|Britse]] popmusiekduo Pet Shop Boys begin saamwerk. Daarnaas het hy baanbrekerswerk vir die genre van avantgarde-musiek gedoen met sy werk vir die ''Gruppo di Improvvisazione di Nuova Consonanza'', 'n kollektief van eksperimentele en improvisionele komponiste.
Maar dit is veral sy komposisies vir die silwerdoek en televisieprogramme waarvoor Ennio Morricone deur internasionale gehore onthou word. Die eerste musiekstukke in hierdie genre het hy vanaf die middel van die 1950's nog as spookskrywer vir ander komponiste gekomponeer. Ook het hy ander komponiste se stukke bewerk, onder meer vir rolprente wat onder die regie van meesterregisseurs soos Michelangelo Antonioni, Vittorio de Sica en Dino Risi ontstaan het. Uiteindelik het hy ook onder sy eie naam begin komponeer. Die musiekklankbane, wat in samewerking met Luciano Salce ontstaan het, het sy reputasie as komponis van formaat bevestig.
Verskeie kere het Ennio Morricone self as dirigent op die verhoog opgetree tydens opvoerings en konserte van sy filmmusiek en konsertstukke - waaronder sy legendariese opelugkonsert op [[Venesië]] se Markusplein in 2007 wat as musiek- en video-opname gedokumenteer en vrygestel is. Morricone se orkestrasies was dikwels ongewoon, uniek in die samestelling van klanke in sy orkestrasie. 'n Opname van die Amerikaanse sanger Woody Guthrie se lied ''Pastures of Plenty'' wat in Rome ontstaan het - met harde klanke van viole, die slaan van 'n sweep, kerkklokke, solo's vir elektriese en akoestiese kitare, klokkespel en koorsang (in latere Italiaanse western-rolprente (van die term ''spaghetti western'' het hy glad nie gehou nie) verder verryk deur byvoorbeeld die huil van 'n prairiewolf) - sou deure vir Morricone open. Die Italiaanse regisseur Sergio Leone (1929–1989) het - toe hy vir die eerste keer na hierdie opname geluister het - sy kontrak met 'n ander komponis gekanselleer en in 1964 aan Morricone die opdrag gegee om die musiekklankbaan vir ''A Fistful of Dollars'' (''Per un pugno di dollari'') te komponeer.
Gedurende die 1970's het Ennio Morricone sukses behaal met groot Italiaanse televisieproduksies soos ''Mosè'', ''Marco Polo'', ''I Promessi Sposi'', ''La Piovra'' en baie ander.
== Morricone, Rome en Los Angeles ==
| |||