Buitelandse beleid: Verskil tussen weergawes

Content deleted Content added
Sobaka (besprekings | bydraes)
bywerk
Sobaka (besprekings | bydraes)
bywerk
Lyn 11:
== Definisie ==
Die term buitelandse beleid omvat die som van alle optrede, bedoelings en verklarings van 'n staat, waarvan die doel is om die staat se betrekkinge met ander state, konfederasies, inter- of supranasionale organisasies te beïnvloed en te reguleer. <ref>Manfred G. Schmidt, ''Außenpolitik.'' In: ''Wörterbuch zur Politik'', ''Kröners Taschenausgabe.'' Band 404. 2., Kröner, [[Stuttgart]] 2004, ISBN 3-520-40402-8, S. 60f.</ref> Buitelandse beleid kan tot verskillende gebiede strek, soos veiligheidsbeleid, buitelandse handelsbeleid of internasionale kulturele betrekkinge.
 
== Geskiedenis ==
Die antieke Griekse filosoof [[Aristoteles]] het mense as sosiale diere beskryf, en vriendskappe en verhoudings het tussen mense bestaan solank mense bestaan het. Namate organisasie in menslike aangeleenthede ontwikkel het, het verhoudings tussen mense ook georganiseer. Buitelandse beleid gaan dus terug na die antieke tye. Voor skrif uitgevind is, is die meeste van hierdie verhoudings mondelings gevoer en het min [[argeologie]]se bewyse gelaat. [[Literatuur]] uit antieke tye, die [[Bybel]], die e, die geskiedenis van [[Herodotus]] en [[Thukydides]], en vele ander, toon 'n opeenhoping van ervaring in die omgang met buitelanders. Antieke Chinese geskrifte voorsien bewyse van nadenke oor die bestuur van die betrekkinge tussen volke in die vorm van diplomatieke korrespondensie tussen regeerders en amptenare van verskillende state en binne stelsels van veelvlakkige politieke betrekkinge soos die [[Han-dinastie]] en sy ondergeskikte heersers, waarvan die magtiger feodale heersers hul eie beperkte buitelandse betrekkinge gevoer het, solank dit nie inmeng met hul verpligtinge teenoor die sentrale regering nie. Daar is verdrae deur Chanakya en ander antieke Indiese wetenskaplikes, en die bewaarde teks van antieke verdrae, sowel as gereelde verwysings deur bekende antieke skrywers na ander, selfs ouer bronne wat sedertdien verlore gegaan het of slegs in fragmentariese vorm bly voortbestaan.
 
 
== Verwysings ==