Disenterie: Verskil tussen weergawes
Content deleted Content added
Bywerk |
Skuif |
||
Lyn 22:
Shigella lei tot ongeveer 165 miljoen gevalle van diarree en 1,1 miljoen sterftes per jaar, met byna alle gevalle in die ontwikkelende wêreld. In gebiede met swak sanitasie is byna die helfte van gevalle van diarree te wyte aan Entamoeba histolytica. Entamoeba histolytica raak miljoene mense en lei tot meer as 55 000 sterftes per jaar. Dit kom gereeld voor in minder ontwikkelde gebiede in Sentraal- en Suid-Amerika, Afrika en Asië. Disenterie is sedert die tyd van Hippokrates beskryf.
==Ontwikkeling en simptome==▼
Die algemeenste vorm van disenterie is basiese disenterie, wat gewoonlik 'n ligte siekte is, wat simptome veroorsaak wat normaalweg bestaan uit ligte ingewande en gereelde gang van ontlasting of diarree. Simptome kom gewoonlik na 1-3 dae voor en is gewoonlik nie meer na 'n week teenwoordig nie. Die frekwensie van drange om te defekteer, die groot hoeveelheid vloeibare ontlasting en die teenwoordigheid van bloed, slym of pus hang af van die patogeen wat die siekte veroorsaak. Tydelike laktose-onverdraagsaamheid kan ook voorkom. In sommige bytings kan ernstige buikkrampe, koors, skok en delirium simptome wees. ▼
In uiterste gevalle kan mense meer as een liter vloeistof per uur deurgee. Dikwels sal individue kla oor diarree met bloed, gepaard met buikpyn, rektale pyn en 'n lae koors. Vinnige gewigsverlies en spierpyn gaan soms ook met dysenterie, terwyl naarheid en braking skaars is. Soms sal die amoebiese parasiet die liggaam deur die bloedstroom binnedring en buite die ingewande versprei. In sulke gevalle kan dit ander organe soos die brein, longe en meestal die lewer ernstiger besmet.▼
==Meganisme==
Disenterie is die gevolg van bakteriële of parasitiese infeksies. Virusse veroorsaak gewoonlik nie die siekte nie. Hierdie patogene bereik gewoonlik die dikderm nadat hulle mondelings ingegaan het, deur inname van besmette voedsel of water, orale kontak met besmette voorwerpe of hande, ensovoorts. Elke spesifieke patogeen het sy eie meganisme of patogenese, maar in die algemeen is die resultaat skade aan die dermvoerings, wat tot die inflammatoriese immuunrespons lei. Dit kan verhoogde liggaamlike temperatuur, pynlike spasmas van die dermspiere veroorsaak (kramp), swelling as gevolg van vloeistof wat uit die ingewande van die ingewande lek (oedeem) en verdere weefselskade deur die immuunselle van die liggaam en die chemikalieë, genaamd sitokiene, wat vrygestel word. bestry die infeksie. Die resultaat kan benadeel word deur die opname van voedingstowwe, oormatige verlies van water en minerale deur die ontlasting as gevolg van die afbreek van die beheermeganismes in die dermweefsel wat normaalweg water uit die ontlasting verwyder, en in ernstige gevalle, die toediening van patogene organismes in die bloedstroom. Bloedarmoede kan ook ontstaan as gevolg van bloedverlies deur diarree.
Line 31 ⟶ 35:
Definisies van dysenterie kan wissel volgens streek en volgens mediese spesialiteit. Die U. S. Centers for Disease Control and Prevention (CDC) beperk sy definisie tot "diarree met sigbare bloed". Ander definieer die term breër. Hierdie verskille in definisie moet in ag geneem word by die definiëring van meganismes. Byvoorbeeld, die gebruik van die CDC-definisie vereis dat dermweefsel so erg beskadig word dat die bloedvate gebars het, sodat sigbare hoeveelhede bloed verlore kan gaan met ontlasting. Ander definisies benodig minder spesifieke skade.
▲==Ontwikkeling en simptome==
▲Die algemeenste vorm van disenterie is basiese disenterie, wat gewoonlik 'n ligte siekte is, wat simptome veroorsaak wat normaalweg bestaan uit ligte ingewande en gereelde gang van ontlasting of diarree. Simptome kom gewoonlik na 1-3 dae voor en is gewoonlik nie meer na 'n week teenwoordig nie. Die frekwensie van drange om te defekteer, die groot hoeveelheid vloeibare ontlasting en die teenwoordigheid van bloed, slym of pus hang af van die patogeen wat die siekte veroorsaak. Tydelike laktose-onverdraagsaamheid kan ook voorkom. In sommige bytings kan ernstige buikkrampe, koors, skok en delirium simptome wees.
▲In uiterste gevalle kan mense meer as een liter vloeistof per uur deurgee. Dikwels sal individue kla oor diarree met bloed, gepaard met buikpyn, rektale pyn en 'n lae koors. Vinnige gewigsverlies en spierpyn gaan soms ook met dysenterie, terwyl naarheid en braking skaars is. Soms sal die amoebiese parasiet die liggaam deur die bloedstroom binnedring en buite die ingewande versprei. In sulke gevalle kan dit ander organe soos die brein, longe en meestal die lewer ernstiger besmet.
==Diagnose==
'n Diagnose kan gemaak word deur 'n geskiedenis te neem en 'n kort ondersoek te doen. Disenterie moet nie met hematochezia verwar word nie, dit is die deurgang van vars bloed deur die anus, gewoonlik in of met ontlasting.
| |||